Η μοναξιά έχει αντίδοτο την εγγύτητα

Πάλευα με συναισθήματα μοναξιάς όλη μου την ζωή. Ίσως για τον λόγο  αυτό αποφάσισα να γίνω σύμβουλος σχέσεων. Για να απαντήσω στην θεμελιώδη  ερώτηση:

“Γιατί κάποιες φορές απολάμβανα  το να  είμαι μόνη, ενώ άλλες φορές η μοναξιά μου δημιουργούσε συναισθήματα αφόρητης θλίψης.”

Τι είναι άραγε αυτό που διαφοροποιεί τις σχέσεις; Γιατί ορισμένες σχέσεις μας κάνουν να αισθανόμαστε καλά; Το θέμα με εμένα υπήρξε η συνεχής εναλλαγή μεταξύ της επιθυμίας να είμαι μόνη και της επιθυμίας να είμαι με άλλους. Αλλά ήθελα να είμαι με άλλους με ένα συγκεκριμένο τρόπο.

Ήθελα να αισθάνομαι ασφαλής και ανακουφισμένη. Ήθελα να αισθάνομαι κοντά.

Αν η σχέση μου με κάποιον δεν είχε το χαρακτηριστικό της εγγύτητας  με έκανε να αισθάνομαι ακόμη πιο απομονωμένη. Η κλασσική συμβουλή των ειδικών,  “Χρειάζεσαι περισσότερο έξω, χρειάζεσαι περισσότερους υποψήφιους για να βρεις τα κατάλληλα άτομα ” μου προκαλούσε εξουθένωση.

Κατάλαβα μετά από πολύ μελέτη και ενδοσκόπηση ότι οι περισσότεροι άνθρωποι που παλεύουμε  με την μοναξιά, δεν στερούμαστε την ικανότητα να συνδεθούμε με άλλους ανθρώπους.  

Η πηγή του πόνου μας είναι η έλλειψη ενός συγκεκριμένου χαρακτηριστικού των σχέσεων μας, της εγγύτητας.

Όταν μια σχέση δεν έχει εγγύτητα, δημιουργεί την αίσθηση  ότι το άλλο άτομο δεν σας ξέρει πραγματικά και / ή ότι  δεν ενδιαφέρεται  πραγματικά για σας. Η μοναξιά είναι ουσιαστικά η θλίψη που προκαλείται από την έλλειψη της εγγύτητας, ή αλλιώς η  θλίψη που προκαλείται από την  απόσταση.

Γι ‘αυτό  τον λόγο δεν λειτουργεί το να περιβάλλεται τον εαυτό σας με ανθρώπους. Θα πρέπει πραγματικά να αισθάνεστε κοντά με τους ανθρώπους αυτούς.

Και τι σημαίνει ακριβώς η εγγύτητα; To αίσθημα της εγγύτητας αναδύεται μεταξύ δυο ανθρώπων όταν αμοιβαία αισθάνονται ότι ο άλλος τους καταλαβαίνει και τους νοιάζεται. Επομένως τα δυο θεμελιώδη συστατικά των σχέσεων εγγύτητας είναι η γνωριμία και το νοιάξιμο.

Το να γνωρίσεις όμως τον άλλον με τρόπο που να ευνοεί την εγγύτητα, σημαίνει το  να γνωρίσεις μέσα από την οπτική του άλλου. Να δεις το πως βλέπει το εαυτό του με τα δικά του μάτια.  Και αυτό διαφέρει από τον συνηθισμένο τρόπο  γνωριμίας μέσα από προσωπικές  νοητικές  κατασκευές  που περιγράφουν πως είναι ή πώς θα όφειλε να είναι ο άλλος.

Μόλις λοιπών καταφέρουμε να δούμε τον άνθρωπο απέναντι μας με τα δικά του  μάτια μπορούμε να επικοινωνήσουμε  το  ειλικρινές ενδιαφέρον  μας για εκείνον:

“Όχι μόνο βλέπω το ποιος πραγματικά είσαι, αλλά  με ενδιαφέρει να συμμετέχω στο να είσαι καλά”

Αυτό το συναίσθημα του να σας κατανοούν και να σας εκτιμούν είναι αυτό που πραγματικά λαχταράτε όταν είστε μόνοι.

Μπορείτε να δημιουργήσετε αυτό το συναίσθημα με όποιον αισθάνεται με παρόμοιο τρόπο για εσάς.  Η εγγύτητα δεν πρέπει να είναι κάτι που συμβαίνει τυχαία ή από ατύχημα, είναι στο χέρι σας  να την δημιουργήσετε.

 

Kira Asatryan The Art of Closeness

Psychologytoday.com