Η ανηθικότητα του βιασμού!
Η ανηθικότητα του βιασμού!

Η ανηθικότητα του βιασμού!

green leaf painting
Photo by Matheus Bertelli on Pexels.com

Κάθε φορά που ανακύπτει ένα ζήτημα βιασμού, δημιουργείται τεχνηέντως κατά την άποψη μου μια πόλωση που επιχειρεί να εξισώσει την ανηθικότητα των πράξεων με την “ανηθικότητα” των προθέσεων!. Στην “ανηθικότητα” των προθέσεων μια αλληλουχία συμπεριφορικών επίλογών καθόλα κατανοητή και παντελώς νόμιμη (επιλογή στο ρούχο, στη διασκέδαση, στην επιλογή φίλων, στη χρήση αλκοόλ  κλπ.) αποκτά παρεκλίνουσα σημασιοδότηση με σκοπό την ηθική εξόντωση του θύματος και την εξισορρόπηση του με την εγκληματική συμπεριφορά του θύτη.

Η γυναίκα που ξενυχτάει και πίνει απεμπολεί αυτόματα το δικαίωμα της αυτοδιάθεσης στο σώμα της και καθίσταται όμηρος μια ιδιόρρυθμης κηδεμονίας από το εξουσιαστικό κοινωνικό βλέμμα!

Ας πρόσεχε! Πήγαινε γυρεύοντας! Τα ήθελε και τα έπαθε!

Έχουμε μιλήσει πολλές φορές για τις γυναίκες που πρόσεχαν και τα έκαναν όλα σωστά! Ας μιλήσουμε και για τις γυναίκες που κάνανε λάθος! Εκείνες τις γυναίκες που κάποια βραδιά ήπιαν παραπάνω, χόρεψαν, γλέντησαν, φλέρταραν, μπήκαν στο λάθος αυτοκίνητο, βρέθηκαν στο λάθος σπίτι, με τα λάθος άτομα.

Και δεν σκοπεύω να σας κουράσω με υπεκφυγές και δεύτερες σκέψεις! Και σε αυτή την περίπτωση, όπως και σε κάθε άλλη, η ερωτική επαφή απαιτεί ΣΥΝΑΙΝΕΣΗ. Η συναίνεση προϋποθέτει συνείδηση και καθαρή κρίση που θα οδηγήσουν σε μια κατάφαση! Σε ένα απαρέγκλιτο ΝΑΙ. Κι εδώ υπάρχει ένα λεπτό σημείο που απαιτεί προσοχή! Η απουσία άρνησης δεν συνεπάγεται έγκριση.

ΤΟ ΟΤΙ ΔΕΝ ΕΙΠΕ ΟΧΙ ΜΙΑ ΓΥΝΑΙΚΑ ΔΕΝ ΣΥΝΕΠΑΓΕΤΑΙ ΟΤΙ ΕΙΠΕ ΝΑΙ!

Και στην φάση αυτή, ουδεμία πράξη μπορεί να γίνει άνευ συναινέσεως έχοντας κατά νου την «σιωπηρή αποδοχή» που υπαινίσσεται την εύλογη, αναμενόμενη και εν πολλοίς δίκαια κατάληξη της ακολουθίας λαθών στις επιλογές και την κρίση μιας γυναίκας!

Δεν υφίσταται καμιά σιωπηρή αποδοχή! Ιδίως σε τέτοιες περιπτώσεις η ευθύνη των αντρών δεν είναι απούσα, αντιθέτως είναι αυξημένη γιατί έχοντας δίπλα τους μια ημι-λιποθυμη ή λιπόθυμη κοπέλα φέρουν από τον νόμο ευθύνη να μεριμνήσουν για την “λύτρωση της από κίνδυνο ζωής” ( άρθρο 2, παράγραφος 4, του νόμου 960/1979)  .

Αυτό προβλέπει ο νόμος για κάθε άνθρωπο ευρισκόμενο σε θέση κινδύνου και αδύναμο να υπερασπιστεί τον εαυτό του.

Και για εκείνους (τους όχι λίγους δυστυχώς) που θεωρούν ότι το αλκοόλ και τα ναρκωτικά είναι ο εύκολος δρόμος για το σεξ, θα τους απογοητεύσω, αλλά είναι ο απαγορευμένος δρόμος. Γιατί η χρήση ουσιών ή/και αλκοόλ συνεπάγεται μειωμένες αντιστάσεις, ελλιπή ή ανύπαρκτη κρίση, μερική ή ολική απώλεια συνείδησης.

Και η ερωτική πράξη σε αυτές τις συνθήκες  αποτελεί ασέλγεια, είναι πράξη κακουργηματική.

Και αν σκεφτεί κάποιος ότι το κακό είναι μικρό μιας και το θύμα δεν θα θυμάται και πολλά, να ενημερώσω ότι εκτός από την μνήμη της συνείδησης υπάρχει και η σωματική μνήμη που καταγράφει το τραυματικό γεγονός με τον ίδιο τρόπο που θα το έκανε εν συνειδήση!

Και κάθε ερωτική πράξη υπό αυτές τις συνθήκες συνιστά μια βάναυση πράξη ασέλγειας, παραβίασης και κακοποίησης που οφείλει να καταδικάζεται με κατηγορηματικό τρόπο από κάθε νοήμονα άνθρωπο ανεξαρτήτως φύλου.