Bletsos net

Therapy & Consultation

Systems & narrative therapy links

Posted on 30 Σεπτεμβρίου 2014 by Κωνσταντίνος Μπλέτσος

Miscellaneous

Inspiration Software Create your own Mind Maps using this excellent software.
Idealist

Source: Pink Practice

Τι να κάνω, πείτε μου…

Posted on 29 Σεπτεμβρίου 2014 by Κωνσταντίνος Μπλέτσος

-Ο σύζυγός μου με απατά,…….Τι να κάνω πείτε μου, να τον χωρίσω ή να μείνω μαζί του για τα παιδιά;
Καθημερινά οι Ψυχολόγοι ερχόμαστε αντιμέτωποι με τέτοιου είδους ερωτήσεις, από ανθρώπους που βρίσκονται σε συναισθηματικό αδιέξοδο…
-Θέλετε ειλικρινή απάντηση στο ερώτημα σας;
Δεν έχω ιδέα…δεν ξέρω – και δεν είναι δυνατόν να ξέρω- τι είναι καλύτερο για εσάς…
Αυτή είναι μια σοφή συνταγή για νέους συναδέλφους που θέλουν να παραμείνουν έντιμοι – με τον εαυτό τους, πιστοί στην επιστήμη που διακονούν και φτωχοί από πελάτες που ζητάν γρήγορα μια ΣΥΜΒΟΥΛΗ – ΕΝΤΟΛΗ…..
-Μα, μια γνωστή μου σύμβουλος μου είπε πως θα πρέπει να χωρίσω…
Σωστό σκέφτηκα ….το 50-50 είναι καλό ποσοστό. Ότι κι αν συμβουλέψεις (το συμβουλεύω τίποτε δεν έχει να κάνει με την Συμβουλευτική) μέσα είσαι.
Έτσι κι αλλιώς η αποτίμηση θα γίνει εκ των υστέρων και θα χει προλάβει η εκλογίκευση να ασκήσει τον ευεργετικό της ρόλο…
Αν τελικά χωρίσει θα πει πως η σοφή συμβουλή την έβγαλε από μια ανέντιμη σχέση, η οποία φυσικά δεν ήταν και ότι καλύτερο για τα παιδιά.
Αν πάλι μείνει θα πει πως είναι προτιμότερο για τα παιδιά να μεγαλώνουν με τον πατέρα τους…
Κάπως έτσι κυλάει αρμονικά η ζωή – όπως δηλαδή θα κυλούσε και χωρίς τις υπηρεσίες των συμβούλων που τρέφουν την ανωριμότητα και την εξάρτηση των συναισθηματικά ευάλωτων ανθρώπων.

Η νοσηλεία της νευρικής ανορεξίας

Posted on 20 Σεπτεμβρίου 2014 by Κωνσταντίνος Μπλέτσος

[googleapps domain=”docs” dir=”presentation/d/1SMAJzZUhNwghEImJRwQV0254aDiHgOj4kgVePHL4hq4/embed” query=”start=false&loop=false&delayms=3000″ width=”480″ height=”299″ /]

Σύστημα γύρω απ’ το πρόβλημα

Posted on 18 Σεπτεμβρίου 2014 by Κωνσταντίνος Μπλέτσος

Χαρακτηριστικά Του Προβλήματος

Μία κατάσταση (οι και περισσότερες) ανεπιθύμητη και χρείζουσα αλλαγής η οποία όμως είναι μεταβλητή.
Μία κατάσταση που αποσπά την προσοχή μέσα σε ένα πλήθος άλλων καταστάσεων που τρέχουν παράλληλα. Η κατάσταση αυτή παίρνει ένα όνομα ενώ οι άλλες περνούν απαρατήρητες.

Χρειάζεται πληθώρα πράξεων και επικοινωνιών για τις οποίες να δίνεται από διάφορα άτομα η περιγραφή, “όλο το ίδιο συμβαίνει” ή “τίποτε δεν γίνεται”, από κάποιον/κάποιους.
Χρειάζεται κάποιος ή κάποιοι παρατηρητές που να εντοπίσουν και περιγράψουν την κατάστασή. Αυτοί οι κάποιοι μπορεί και να διαφωνούν μεταξύ τους για το αν είναι πρόβλημα ή το που έγκειται το πρόβλημα πραγματικά (Ludewig, 1992).
Η προβληματική κατάσταση:
Ανεπιθύμητη

Διάκριση ανάμεσα στο “πρόβλημα” και στο “να υποφέρει κάποιος”. Το “να υποφέρει κάποιος” γίνεται πρόβλημα όταν αυτός που υποφέρει το κοινοποιήσει και αναπτυχθεί γύρω από αυτό ένα σύστημα βοήθειας ή ένα σύστημα γύρω από το πρόβλημα.

Νεαρή εκπαιδευτικός απευθύνεται στο Διευθυντή του σχολείου ζητώντας βοήθεια για κάποιον ζωηρό μαθητή που της δημιουργεί διαρκώς ζητήματα στην τάξη. Αν ο Διευθυντής χαμογελάσει συγκαταβατικά λέγοντας πως η αντίδραση της είναι υπερβολική και οφείλεται στην απειρία λέγοντας πως “όλοι τα περάσαμε αυτά..”, τότε δεν υφίσταται κανένα πρόβλημα για το σχολικό πλαίσιο και κανένα σύστημα γύρω από το πρόβλημα δεν θα κατασκευαστεί.
Μεταβλητή (Weber and Retzer, 1991).

Παιδιά και προβλήματα

Ποιος ορίζει ότι μια κατάσταση αποτελεί πρόβλημα.
Τη σημασία (νόημα) έχει αυτό το πρόβλημα για τους εμπλεκόμενους.
Ποιοι συμφωνούν με τον ορισμό και ποιοι όχι.
Για ποιόν η κατάσταση αποτελεί το μέγιστο πρόβλημα.
Για ποιόν το μικρότερο.
Το πλαίσιο εμφάνισης του προβλήματος και τα χαρακτηριστικά του πλαισίου.
Πότε και πού εμφανίζεται το πρόβλημα (συχνότητα και συνθήκες).
Πότε δεν εμφανίζεται το πρόβλημα.
Ποιοι και πως συμμετέχουν στην διατήρηση.
Ποιοι και πως θα μπορούσαν να βοηθήσουν στην επίλυση.

Και σε κάθε περίπτωση να θυμάστε πώς..

“Τα παιδιά είναι τα παιδιά και τα προβλήματα είναι τα προβλήματα.”

Photo Kids by JandDphotography

Συστημικές ερωτήσεις

Image

Συστημικές ερωτήσεις για τη διερεύνηση των σχέσων στα πλαίσια της σχολικής τάξης

Ο Γιάννης κάνει φασαρία και ενοχλεί την Μαίρη η οποία τον παρατηρεί με πολύ αυστηρό ύφος και αρχίζει καυγάς μεταξύ τους. Αντί να ρωτήσουμε ευθέως τον Γιάννη γιατί κάνει φασαρία και ενοχλεί την Μαίρη, θα μπορούσαμε να αναρωτηθούμε ποιος είναι ο λόγος της συμπεριφοράς του Γιάννη (σύμπτωμα) και τι λειτουργίες εξυπηρετεί στο πλαίσιο.
Θα μπορούσαμε επίσης να απευθύνουμε στη Μαίρη το ερώτημα, “Τι νομίζεις είναι αυτό που αναστατώνει τον Γιάννη “. Με τον τρόπο αυτό η συμπεριφορά του Γιάννη αποκτά νόημα στο πλαίσιο που εκδηλώνεται.

Επίσης θα μπορούσαμε να ρωτήσουμε:

Τι κάνουν οι άλλοι όταν η Μαίρη διαμαρτύρεται στον Γιάννη.Ποιος άλλος ενοχλείται από την συμπεριφορά του Γιάννη ή ποιος δεν ενοχλείται. Θυμάστε κάποια στιγμή που η Μαίρη δεν ενοχλήθηκε από την φασαρία του Γιάννη ή κάποια στιγμή που ο Γιάννης δεν έκανε φασαρία, ή ακόμη θα μπορούσαμε να ρωτήσουμε .. “Τι θα έπρεπε να κάνω Γιάννη, αν ήθελα να κάνεις συνέχεια φασαρία.”

Με Τον Τρόπο Αυτό

Συλλέγονται πληροφορίεςΝοηματοδοτούνται οι συμπεριφορέςΠροκαλούνται τα άτομα να δουν την κατάσταση μέσα από την οπτική του άλλουΤα μέλη παίρνουν άμεση ανατροφοδότηση (feedback) από τα άλλα μέληΞεκαθαρίζονται οι υποθέσεις που κάνει ο ένας για τη συμπεριφορά του άλλου.Αναδεικνύονται διαφορές και εξαιρέσεις στον κανόνα που λέει πως ο Γιάννης είναι ένας ενοχλητικός φασαριόζος.

Πως κατασκευάζεται ένα πρόβλημα;

Posted on 11 Σεπτεμβρίου 2014 by Κωνσταντίνος Μπλέτσος

Ανακάλυψη του Προβλήματος-Επινόηση του Προβλήματος

Κάποιος σχηματίζει την εντύπωση ότι “κάτι δεν πάει καλά” κατά την παρατήρηση της συμπεριφοράς ενός άλλου μέλους της οικογένειας ή κατά την παρατήρηση του ίδιου του του εαυτού.

Δημιουργία ενός συστήματος επικοινωνίας που καθορίζεται από το Πρόβλημα

Η εντύπωση αυτή διαδίδεται κατά την επικοινωνία με άλλους ώστε το πρόβλημα να καθίσταται το κύριο περιεχόμενο και το επίκεντρο των επικοινωνιακών σχέσεων των συμμετεχόντων. Η συλλογική προσοχή όλο και περισσότερο επικεντρώνεται σε αυτό που δεν “πάει καλά”.

Εξήγηση του προβλήματος

Αναζητείται, εντοπίζεται και συζητείται μια εξήγηση για το πρόβλημα, η οποία είναι τόσο εύλογη ώστε να επιβιώνει, αφετέρου όμως δεν προσφέρει κανένα εφικτό τρόπο επίλυσης του.
Εξηγήσεις του τύπου “το παρελθόν ως πεπρωμένο”,σύμφωνα με τις οποίες μη αναστρέψιμα συμβάντα του παρελθόντος (πχ τραύμα της παιδική ηλικίας, τα γονίδια κλπ), ασκούν καθοριστική επιρροή στο υφιστάμενο πρόβλημα “είναι ψυχικά ανισόρροπος”.
Εξηγήσεις μέσω των οποίων ενοχοποιούνται λεκτικά για πολύπλοκα δι ανθρώπινα προβλήματα τα ατομικά χαρακτηριστικά ενός μεμονωμένου συμμετέχοντα, στον οποίο μάλιστα αρνούνται την ικανότητα ή τη θέληση για επίλυση των προβλημάτων “είναι ένα κακό παιδί-κακό από τη φύση του”
Εξηγήσεις, σύμφωνα με τις οποίες όλοι οι συμμετέχοντες στο πρόβλημα θεωρούνται αβοήθητοι και οι οποίοι αποδίδουν την ικανότητα επίλυσης σε κάποια ανώτερη δύναμη (στο υπουργείο,το σύστημα, στους ειδικούς κλπ)

Ενέργειες που σταθεροποιούν το Πρόβλημα

Όλοι οι συμμετέχοντες συμπεριφέρονται διαρκώς σαν να μην υπήρχε διέξοδος από το το πρόβλημα ή σαν να βρισκόταν η λύση αποκλειστικά στα χέρια κάποιων άλλων ατόμων.
Εδώ φαίνεται η δύναμη των περιγραφών. Διότι η γλώσσα μας παρασύρει να μην βλέπουμε λύσεις- ή μια μόνο και μοναδική λύση-τότε δεν μπορούν να βρεθούν νέοι, δημιουργικοί τρόποι επίλυσης. Στις μακροχρόνιες σχέσεις υιοθετούνται συχνά ιδιαίτερα ισχυρές συμμετρικές ή συμπληρωματικές σχέσεις οι οποίες ενισχύονται και σταθεροποιούνται αμοιβαία.
Με την πάροδο του χρόνου η συμπεριφορές παγιώνονται και οδηγούν σε ταμπέλες του στύλ απροσάρμοστος, απείθαρχος, διασπαστικός κλπ (Schlippe and Schgweitzer, 2008).

Exit mobile version

Bletsos net

Therapy & Consultation

Category Archives: Άρθρα

Systems & narrative therapy links

Journals

Systemic Therapy Institutes

Systemic Therapy Theory

Narrative Theory

Critical Theory

Downloadable Papers

Newsgroups and Mailing Lists

UK Resources

Conferences

Booksellers