Η έναρξη των φαινομένων ψυχογενούς ανορεξίας εμφανίζεται συνήθως στις ηλικίες μεταξύ 10 και 18. Ασθενείς εκτός του ηλικιακού αυτού φάσματος δεν αποτελούν τυπικές περιπτώσεις και οι διαγνώσεις θα πρέπει να εξετάζονται προσεκτικά. Μερικοί ασθενείς έτρωγαν επιλεκτικά ή είχαν δυσπεπτικά προβλήματα, πριν ακόμη από την ηλικία των 10.
To DSM-IV αναγνωρίζει δύο τύπους ψυχογενούς ανορεξίας: τον περιοριστικό τύπο και τον τύπο με επεισόδια υπερφαγίας/καθαρτικό. Ο με επεισόδια υπερφαγίας/καθαρτικός είναι συχνός στους ανθρώπους που πάσχουν …
Υπάρχουν αρκετοί μύθοι γύρω από την σχέση της οικογένειας με την ανάπτυξη των διατροφικών διαταραχών. Ένας από αυτούς πρεσβεύει πως είναι η οικογένεια αυτή που δημιουργεί την διατροφική διαταραχή. Αυτός ο μύθος (ισχυρός όσο κι άλλος που μιλούσε για την οικογένεια που γεννάει την Σχιζοφρένεια) έχει χρησιμοποιηθεί κατά κόρον για να ενοχοποιήσει τους γονείς και να επιτείνει την ήδη πολύ δύσκολη οικογενειακή κατάσταση.
Γνωστική ακαμψία, ιδεοψυχαναγκαστική χαρακτηριστικά και δυσκολίες στην κοινωνική επικοινωνία συσχετίζονται με χειρότερη έκβαση στους ασθενείς που πάσχουν από νευρική ανορεξία.
Τα συναισθήματα της κατάθλιψης και της μανίας (δηλαδή η ευφορία και η έξαρση που κάποιες φορές αισθανόμαστε) είναι συνηθισμένα και αποτελούν μέρος της καθημερινής ύπαρξης. Σε κάποιες περιπτώσεις όμως αυτά τα συναισθήματα έχουν τέτοια ένταση και διάρκεια που διαταράσσουν σημαντικά την καθημερινότητα του ατόμου.
Μιλήστε στο παιδί σας για τις ουσίες και μάθετε να ακούτε. Βοηθήστε το παιδί σας να νοιώσει καλά με τον εαυτό του. Μήν δραματοποιείται τις καταστάσεις. Γίνετε με το παραδειγμά σας το πρότυπο του. Και να θυμάστε πως τα παιδία δεν κάνουν οτι τους λέμε, κάνουν αυτό που βλέπουν να κάνουμε.
Η κλινική ψυχολογία είναι ο κλάδος της εφαρμοσμένης ψυχολογίας που ασχολείται με την διάγνωση και θεραπεία παθολογικής συμπεριφοράς. Τίθεται λοιπόν αρχικά το ερώτημα τι εννοούμε με τον όρο «παθολογικό» και σε ποιο βαθμό μπορεί να διακριθεί από αυτό που αποκαλούμε «φυσιολογικο»
