Τραύματα

ΜΕΤΑΙΧΜΙΟ

Το φαντασιακό σώμα παραδομένο στην βούληση του καλού. Στο μεταίχμιο μεταξύ ονείρου και πραγματικότητας, ύλης και πνεύματος, πρόθεσης και παρόρμησης. Ζωή στο ενδιάμεσο, στην απροσδιοριστία, στην μη- γη των ανεκπλήρωτων οριοθετήσεων και των ανεπούλωτων τραυμάτων.

ΜΝΗΜΗ

Ζέουσα πληγή της μνήμης που αρνείται πεισματικά ν’ αγγίξει των κόσμο των λέξεων. Διάσπαρτα κομμάτια που αρνούνται την απαρτίωση. Ασυνεχείς αντανακλάσεις ενός απόντος νοήματος.

ΕΝ ΑΡΧΗ ΗΝ Ο ΠΟΝΟΣ

Το παρελθόν καταπίνει αδιάκοπα το παρόν και ξερνάει (σ) το μέλλον. Κι άλλο, περισσότερο, το πιο πολύ απ’ το ίδιο. Απ’ ότι εντέλει είναι αδύνατον να κορεστεί. Απ’ την πρωταρχική έλλειψη. Η αγάπη μεταμορφωμένη σε ύλη. Κι ο πόνος, εν αρχή ην ο πόνος. Ο αρχέγονος, ο εξημερωμένος, ο απροσπέλαστος.

ΙΑΣΙΣ

Το σώμα επουλώνει τις πληγές του, δεν χρειάζεται κάποια συνείδηση να αποφασίζει. Το πνεύμα μοναχά διψάει για μια κατάφαση ή την άρνηση της.

Η ΨΕΥΔΑΙΣΘΗΣΗ ΤΟΥ ΕΛΕΓΧΟΥ

Η αποδόμηση αναστέλλεται – προσωρινά έστω- απ’ την ψευδαίσθηση μιας ενδεχομενικότητας, ασύμβατης με τις πρωταρχικές συγκυρίες. Η εμμονή ενός -κάποιου- ελέγχου. Κι η διαρκής επανάληψη του Ίδιου που καθοδηγείται από ένα διακαή πόθο του διαφορετικού.

ΜΑΓΙΚΗ ΣΚΕΨΗ

Η μαγική σκέψη λέει “Τράβηξε κατάλληλα τα σχοινιά κι οι κούκλες θα πράξουν κατά βούληση”.

ΜΑΡΙΟΝΕΤΕΣ

Το καλό -και μόνο αυτό- βάζει τέλος στην παράσταση με τις μαριονέτες. Εισχωρώντας -ως αβέβαιο- στο βασίλειο της συνεπαγωγής, αγκαλιάζοντας την ευαλωτότητα, καταλύοντας τις άμυνες, σαρώνοντας τα τείχη της εμμονής και της καταναγκαστικής επανάληψης.

Η ΠΟΛΙΣ ΕΑΛΩ

Ως πόλη που έχασε τα τείχη της, ω ψυχή -λεύτερη- κι ευάλωτη γλεντάς μια επαπειλούμενη καταστροφή.

ΠΕΡΙ ΤΟΥ ΚΑΛΟΥ ΚΑΙ ΤΟΥ ΚΑΚΟΥ

Το καλό

Το καλό έχει την καταστροφική δύναμη της διαστροφής. Η αυθεντική κόλαση, μην γελιέστε, προσεγγίζεται μονάχα απ’ το μονοπάτι του παραδείσου.

Το κακό

Το κακό είναι αφελές, επαχθές, ευδιάκριτο, περιθωριοποιημένο, προβλέψιμο, ανίκανο να προκαλέσει ζημιές μεγαλύτερες απ’ τις αναμενόμενες. Το κακό είναι αυτό που είναι και εκφράζεται κατά κύριο λόγο στα σώματα.

η απώλεια

Το καλό εισχωρεί βαθιά στην ψυχή. Δεν ζητάει τίποτε απτό, μα αυτό κάλλιστα μπορεί και να σημαίνει πως ζητάει τα πάντα. Ακόμη και την ίδια την ψυχή. Γιατί κανένας δεν μπορεί να απολέσει πραγματικά την ψυχή του απ το κακό. Καμιά ψυχή δεν ξεκλειδώνει με ψεύτικα κλειδιά.

μνήμη του σώματος

Παρότι οι άνθρωποι τρέμουνε το κακό του κακού, τα βαθύτερα τραύματα τους έχουν προέλθει -σχεδόν πάντα- απ’ το κακό του καλού. Αυτό η μνήμη του σώματος δεν το ξεχνάει ποτέ, ανεξάρτητα του τι πιστεύει η μνήμη της συνείδησης. Κι όταν συνείδηση και σώμα διαφωνούν, η άποψη του σώματος επικρατεί.

η φυγή

Η φυγή είναι η μόνη αναμενόμενη αντίδραση. Η συνείδηση απορεί. Κι όμως το σώμα απομακρύνεται από κάθε λογική συνεπαγωγή, από κάθε απόδειξη, από κάθε εγγραφή ενάντια στην κυτταρική μνήμη.

δυνάστης

Αλίμονο στο δυνάστη που αρνείται την δυναστεία του. Αρκεί το στρίψιμο του νομίσματος για να μετρηθούν οφέλη και κόστη διαφορετικά. Το δίκιο είναι του ισχυρού. Εκείνου που διαφεντεύει τα θέλω.

αναδόμηση

Η εμπιστοσύνη είναι το μόνο πράγμα ικανό να αναδομήσει το πρωταρχικό σκηνικό. Η κρυστάλλινη ψύχη που παραδίδεται αυτοβούλως σε χέρια τρεμάμενα.

ο δρόμος

Λέμε στους ανθρώπους “Είμαι ο δρόμος” αλλά η σκιά μας γίνεται τοίχος πανύψηλος. Θηρία και αμνοί κλεισμένα στους φράχτες των αγνών μας προθέσεων.

αόρατη ψυχή

Η ψυχή είναι σαν τον άνεμο. Κανένας δεν την είδε ποτέ, όλοι την ένιωσαν στα ανακατεμένα τους μαλλιά, στο παγωμένο τους κορμί, στα πανιά που φούσκωσαν στα κατάρτια τους. Η αόρατη ψυχή, στα διάτρητα σώματα…

αντίσταση

Αφέντες των σωμάτων και αφέντες των ψυχών! Η ήττα είναι ζήτημα του πνεύματος. Κανένα σώμα δεν ηττάται στην όποια αρένα. Μην παραδίδεται την ψυχή σας, ποτέ, αντισταθείτε με κάθε κόστος! Στην ανάγκη πυρποληθήτε μέσα σας.

σοφός και μάγος

Ο σοφός, στη νιρβάνα μιας ολόφωτης αποχαύνωσης. Όπως ακριβώς ο μάγος. Λύσεις των λέξεων ή λύσεις των ονειρώξεων. Ζήτημα επιλογής

δικαστές

Επέλεξε την καταστροφή σου. Είναι ίσως η μοναδική αμφιθυμία που οφείλεις να επιλύσεις. Απ’ όλες τις ενδεχόμενες μάσκες, φόρεσε εκείνη που σου προκαλεί την μικρότερη δυσφορία. Οι δικαστές έκριναν ενσυνείδητα (κατά νόμο σκεπτόμενοι)

εξουσία

Εξουσία δεν είναι τα τείχη της φυλακής. Εξουσία είναι η αγάπη του φυλακισμένου για την φυλακή του.

Πύρρειος έρως

Στις σχέσεις των ανθρώπων ισχύει το εξής: “O νικητής γράψει την ιστορία της ήττας του”.

Πληγωμένοι τοίχοι

Δεν υπάρχει βάσανο μεγαλύτερο απ’ το να κρύβεσαι απ’ τα μάτια. Να ξεκαρφώνεις απ’ τους τοίχους βλέμματα που αστόχησαν. Πληγωμένοι τοίχοι ολόγυρα σου….

υποκρισία

Ζητάς απ τα μάτια να σε κοιτάνε στα μάτια, ελπίζοντας στην ενοχή που καθρεφτίζεις στην καθαρότητα σου. Αυτό είναι υποκρισία!

οικειότητα

Όλα θα πάρουν -αργά ή γρήγορα- τον δρόμο τους
προς την κατεύθυνση του οικείου.
Στην ασφάλεια της από κοινού καταστροφής.
Καταστρεφόμαστε βλέπετε τόσο ευχάριστα
με συντροφιά.

μονόλογος

Ο μόνος τρόπος να σταματήσει το παιχνίδι
είναι να απολέσει την σημασία του.
Κλείσε την αυλαία ή πότισε τους αλήθεια!
Η γιατρειά σου είναι να ξεχάσεις.
Σκίσε το σενάριο. Αυτοσχεδίαζε.
Ντρέπεσαι, αλλά τα φώτα σε κρύβουν.
Δεν διακρίνουν καν το πρόσωπο σου.
Είναι σκιές που τρώνε ποπ κορν και πατατάκια.
Δεν πλήρωσαν για σένα
αλλά για αυτό που υποκρίνεσαι.
Φύγε ή γίνε.

ΧΡΟΝΟΣ

Σπάσε την αλληλουχία τυχαιοτήτων.
Την αυστηρά προγραμματισμένη αλυσίδα ενός χάους.
Με την οριστική παράδοση σου στον χρόνο.
Τον δυνάστη και ελευθερωτή σου.

{Η ενοχή / γδύνεται ως απόλαυση / για να σκεπάζει/ την ντροπή της }

ΟΥΣΙΑ
Η ουσία εγγράφεται
αναγκαστικά στο κενό της

ΤΟ ΦΙΛΤΡΟ ΤΗΣ ΝΤΡΟΠΗΣ

Ντροπή, δεν είναι 
κάτι, ανάμεσα στα μάτια σου
και τα μάτια τους
αλλά κάτι, ανάμεσα στα μάτια σου
και τα μάτια σου

ΔΙΑΧΥΣΗ
Ι
Η ζωή είναι πάντα
εν-μορφη
ο θάνατος
μονάχα είναι
διάχυτος

ΙΙ
Οτι είναι για τη βιολογία ο θάνατος

είναι για την ψυχή
η τρέλλα. Η ρήξη των μεμβρανών,
η χάωση και η απροσδιοριστία

ΕΠΙΛΟΓΗ
Οτι πλησιέστερο
στην ουτοπική
ελευθερία είναι
η εξίσου ουτοπική
επιλογή

ΠΑΚΤΩΣΗ
Εκεί που όλα αποκαθίστανται
στην ακριβή τους θέση
δεν βρίσκεται η τελειότητα
αλλά ο θάνατος

ΟΜΩΝΥΜΟΣ ΕΛΞΙΣ
Ο πόνος μπορεί να είναι αόρατος στα μάτια των άλλων, 

αλλά είναι συνήθως ορατός στα δικά του μάτια

“Ο φόβος είναι το άψυχο κέλυφος της επιθυμίας”