Μιλάμε ξεχωριστά για τις ανάγκες του μωρού και τις ανάγκες τις μητέρας λησμονώντας πως δεν είναι το μωρό και η μητέρα (και φυσικά ο πατέρας ) ή τα άτομα που αντικαθιστούν τους ρόλους, αλλά η μεταξύ τους σχέση που καθορίζει την ποιότητα του δεσμού.
Η θεωρία του Bolby διαφέρει σημαντικά από άλλες αναπτυξιακές  θεωρίες (πχ τη θεωρία του Winnicott) σε αυτό το επίπεδο.
Γιατί υπήρξε η πρώτη σχεσιακή θεωρία της ανθρώπινης ανάπτυξης.
Η mainstream αναπτυξιακή Ψυχολογία συχνά περιορίζεται στη μελέτη των χαρακτηριστικών το γονιών ή του parenting style και των ιδιοσυγκρασιακών χαρακτηριστικών του μωρού ως ξεχωριστές ποιότητες.
Από την άλλη σκέφτομαι ότι έχει γίνει κακή χρήση του όρου (και απο ειδικούς) έτσι ωστε να συγχέεται με την συνεχή και χρονικά ατέρμονη παρουσία της μητέρας.
Αλλά στην δική μου οπτική δεσμός είναι κάτι το μοναδικό που δημιουργείται ανάμεσα στους φροντιστές και τα βρέφη σε κάθε επαφή. Έχει περισσότερο ποιοτικά χαρακτηριστικά (συναισθηματική διαθεσιμότητα, ικανότητα αντίληψης και κάλυψης αναγκών, nutruing, empathy, mirroring, holding) παρά ποσοτικά. Περιγράφεται ωραία με την ψυχαναλυτική έννοια της εμπερίεξης (Bion).
Ο Cilliers (2005) ορίζει την εμπερίεξη (conteinment) ως την τοποθέτηση ενός ορίου γύρω από μια εμπειρία ή συναίσθημα Η εμπειρία ή το συναίσθημα θα μπορούσε να γίνει αντικείμενο διαχείρισης ή άρνησης, θα μπορούσε να διατηρηθεί ή να μετακυλιστεί, να βιωθεί ή να αποφευχθεί, έτσι ώστε τα αποτελέσματα της/του θα μπορούσαν να μετριαστούν ή να ενισχυθούν
O Bion (1970) περιγράφει τη σχέση μεταξύ του περιεχομένου και του δοχείου, υποδεικνύοντας ότι το δοχείο θα μπορούσε να δράσει είτε ως ένα φίλτρο ή σφουγγάρι, για τη διαχείριση δύσκολων συναισθημάτων, ή θα μπορούσε να γίνει ένα άκαμπτο πλαίσιο που εμποδίζει ή περιορίζει – καθιστώντας έτσι το περιεχόμενο κάτι που μπορεί να βιωθεί ως απειλή ή ως σωτηρία.
Όταν με ρωτούν νέες μητέρες τι να δώσουν στα παιδιά τους για να είναι καλές μητέρες απαντώ με κάτι που αν δεν κάνω λάθος είπε ο Winnicott (δώστε τους Αγάπη…Και αν δεν είναι αρκετό….αυξήστε την δόση).