Πολλοί άνθρωποι ζούνε την ζωή τους «παρορμητικά» πιστεύοντας ότι ζούνε «με ρίσκο». Όμως παρόρμηση και ρίσκο είναι διαφορετικά πράγματα. Η παρόρμηση είναι μια πράξη που ακολουθεί άμεσα μια σκέψη και εκπηγάζει από κάποια ανεξέλεγκτη εσωτερική ορμή. Η παρόρμηση προκαλεί μερική ή/και πλήρη απώλεια ελέγχου μιας συμπεριφοράς και συνήθως έπεται μιας περιόδου ακραίας εφαρμογής περιοριστικών και ελεγκτικών μεθόδων αποτροπής της συγκεκριμένης συμπεριφοράς.

Η παρορμητικότητα είναι συνδεδεμένη με την συναισθηματική ανωριμότητα, την άρνηση της ευθύνης και την εξωπραγματική και παντοδύναμη ψευδαίσθηση του απόλυτου ελέγχου.

Το ρίσκο αντίθετα είναι μια απόφαση που λαμβάνεται συνειδητά ως αποτέλεσμα ενός λογικού υπολογισμού ανάμεσα στα ενδεχόμενα οφέλη και τα ενδεχόμενα κόστη μιας συμπεριφοράς. Το ρίσκο προϋποθέτει μια βασική παραδοχή: Ότι ο απόλυτος έλεγχος ανάγεται στη σφαίρα του μύθου και ότι όλες οι αποφάσεις μας είναι εξορισμού ατελείς, ενδεχόμενα λανθασμένες ή ακόμη και επιβλαβείς για τον εαυτό μας.

Το ρίσκο αντίθετα με την παρόρμηση εμπεριέχει ωριμότητα, ανάληψη της ευθύνης, επίγνωση και ανοχή στην αβεβαιότητα των ανθρώπινων καταστάσεων.