Παρόρμηση και ρίσκο
Η παρορμητικότητα είναι συνδεδεμένη με την συναισθηματική ανωριμότητα, την άρνηση της ευθύνης και την εξωπραγματική και παντοδύναμη ψευδαίσθηση του απόλυτου ελέγχου.Read More →
Η παρορμητικότητα είναι συνδεδεμένη με την συναισθηματική ανωριμότητα, την άρνηση της ευθύνης και την εξωπραγματική και παντοδύναμη ψευδαίσθηση του απόλυτου ελέγχου.Read More →
Πως όμως θα αλλάξουμε τις σκέψεις, τα συναισθήματα και τις συμπεριφορές που μας έφεραν τραυματισμένους (αλλά ζωντανούς) στο παρόν. Πως θα πείσουμε τους ανθρώπους να παραδώσουν τα όπλα τους υπογράφοντας συνθηκολόγηση με το παρελθόν τους; Read More →
Ο ΘΑΝΑΤΟΣ ΩΣ ΚΟΙΝΩΝΙΚΟ ΦΑΙΝΟΜΕΝΟ Ο θάνατος ως βιολογικό φαινόμενο, το οποίο προσδιορίζεται από την παύση της λειτουργίας του ανθρώπινου οργανισμού, ανήκει στο χώρο των φυσικών επιστήμων. Ως κοινωνική όμως παράσταση αποτελεί αντικείμενο ενασχόλησης των κοινωνικών επιστημών και ιδιαίτερα της κοινωνιολογίας. Στο πλαίσιο μιας κοινωνιολογικής ανάλυσης αυτό το οποίο προκαλεί φόβο στο υποκείμενο δεν είναι ο βιολογικός θάνατος, ο θάνατος δηλαδή καθαυτός, αλλά η κοινωνική παράσταση του θανάτου την οποία έχει το άτομο. «Εάν εγώ πέθαινα εδώ και τώρα επί τόπου χωρίς πόνους, αυτό δεν θα ήταν για μένα τον ίδιο καθόλου φοβερό. Δεν θα υπήρχα πλέον και επομένως δεν θα μπορούσα να αισθανθώ κάποιοRead More →
Η αυτομομφή σε όλες τις εκφάνσεις της (από την επικριτική στάση έναντι του εαυτού μέχρι την αυτοκαταστροφική συμπεριφορά), συνήθως σημαίνει ένα πράγμα. Ότι ο άνθρωπος που έχει αναπτύξει τους συγκεκριμένους μηχανισμούς ελέγχου της συμπεριφοράς εχει συνήθως ανατραφεί από γονείς με συγκεκριμένες και άκαμπτες πεποιθήσεις για το πώς οφείλουν να είναι τα παιδιά τους. Οι γονείς αυτού του είδους έχουν ενεργοποιημένα απόλυτα σχήματα για το είναι και το δέον των οικογενειακών κανόνων και εμφανίζουν την τάση να ταυτίζουν τις συμπεριφορές των παιδιών τους με τις (υποτιθέμενες) εσωτερικές ποιότητες τους (πχ δεν έχεις κάνει λάθος, είσαι λάθος!). Για το παιδί που η αποδοχή και η αγάπη τωνRead More →
Η πλειοψηφία των ανθρώπων που έχουν κακοποιηθεί σεξουαλικά ως παιδιά δεν αποκαλύπτουν το τραύμα τους μέχρι την ενηλικίωση, ενώ ορισμένοι δεν θα μιλήσουν ποτέ για αυτό (Freyd & Birrell, 2013).Read More →
Υπάρχουν δυο θεμελιώδης αρχές της Pop psychology! Το «μην βάζεις όρια στην επιθυμία σου», το οποίο μεταφράζεται ως ζήσε χαοτικά και ανεύθυνα γιατί είσαι πλάσμα της μετα- εποχής των αφηγημάτων, του αποθησαυρισμού των εμπειριών (ως διηγηματικών αναμνήσεων ), καθόσον ο man (ανεξαρτήτου φύλου) του μέλλοντος μας θα είναι εκείνος/εκείνη που θα εχει κάνει τα περισσότερα, όχι τα σημαντικά ή όσα είχαν εντέλει για εκείνη/εκείνον κάποιο νόημα. Το «βάλε όρια στους άλλους» είναι η επόμενη φάση που μεταφράζεται ως ύψωσε αδιαπέραστα τείχη προστασίας της ευτυχίας που συσσώρευσες ως αντικείμενο και ως ανάμνηση στην πρώτη φάση, με σκοπό να την καταναλώσεις με την ησυχία σου και χωρίςRead More →
Ωραίες οι αναλύσεις! Και άκοπες. Μια σχεδόν μαγική δυνατότητα που εχει το μυαλό μας να αναπαριστά τον κόσμο των ιδεών (μας) ως πραγματικότητα και ως αλήθεια. Οι βεβαιότητες μας, εκπηγάζουσες από την αστείρευτη πηγή της άγνοιας μας διαδίδονται με ταχύτητα αστραπής δια μέσω των κοινωνικών δικτύων προκαθορίζοντας σε μικρότερο ή μεγαλύτερο βαθμό τις στάσεις και τις πεποιθήσεις της ευαίσθητης και αγωνιούσας κοινής γνώμης. -“Σκότωσε τα παιδιά της γιατί ήταν ψυχικά άρρωστη ; “, ρωτάει ο δημοσιογράφος! – “Μα θα ήταν δύσκολο ενας φυσιολογικός (σικ) εγκέφαλος να οργανώσει και να εκτελέσει κάτι τόσο απεχθές”, απαντά ο ειδικός! Προφανώς o κάθε “υγιής” εγκέφαλος θα ήταν εξαιρετικά απίθανοRead More →
Οι άνθρωποι όταν εμπλέκονται σε συναισθηματικά φορτισμένες καταστάσεις δεν αντιδρούν βασισμένοι στις συνειδητές επιλογές και επιθυμίες τους που στοχεύουν στην ατομική ή/και από κοινού σχεσιακή εξέλιξη και το χωροχρονικό εδώ και τώρα, αλλά σε προ διαμορφωμένα και αυτοματοποιημένα σχήματα συμπεριφορών που αφορούν την αναβίωση τραυματικών εμπειριών με άλλους ανθρώπους και γεγονότα του εκεί και του τότε της ζωής τους. Read More →
Πολιτική απορρήτου Designed using Chromatic Premium. Powered by WordPress.