Θέματα ψυχολογίας Αρχεία - Σελίδα 15 από 20

Είμαι οτι κάνω

i am who i am by vampiretrash on deviantART

Ο μεγάλος κίνδυνος της αιτιοκρατικής σύνδεσης των συμπεριφορών με τα ατομικά χαρακτηριστικα (τα οποία συχνά αναπαρίσταται ως σταθερά και αναλλοίωτα με την πάροδο του χρόνου) τα οποία (ατομικά χαρακτηριστικά) είναι αποτέλεσμα των πρώιμων εμπειριών και γονιδίων (για αμφότερα λίγα μπορούμε να κάνουμε), αποτελούν την λεγόμενη επιστημονική μοιρολατρία, κατά βάση ταυτολογικές εξηγήσεις που συχνά οδηγούν την σκέψη σε αδιέξοδο μιας και δεν προσφέρουν γόνιμες εναλλακτικές εξηγήσεις (και προτάσεις) στο εδώ και τώρα.
Από την άλλη πλευρά αυτές οι σκέψεις δημιουργούν το λεγόμενο σύστημα γύρω από το πρόβλημα (πλήθος επικοινωνιών και πεποιθήσεων) που συμφωνούν στο ότι δεν γίνεται τίποτε ή οτι αυτό που μπορεί να γίνει εξαρτάται από εξωτερικές δυνάμεις ( το σύστημα, το υπουργείο, την πολιτεία κλπ).

by Κωνσταντίνος Μπλέτσος

Η ομιλία μου στην ημερίδα "Οι εξαρτήσεις και η εξάρτηση στο διαδίκτυο"

[googleapps domain="docs" dir="presentation/d/1y59nSS_nAfk8SFHMpKZ3ZQmhY_XjSVooVrh9yAukSZA/embed" query="start=false&loop=false&delayms=3000" width="600" height="400" /]

Το Κέντρο Πρόληψης των Εξαρτήσεων & Προαγωγής της Ψυχοκοινωνικής Υγείας Ν. Άρτας σε συνεργασία με το 2ο Γυμνάσιο & το 2ο Λύκειο σας προσκαλούν στην ημερίδα που θα πραγματοποιηθεί το Σάββατο 22/11/2014 στις 9:30 π.μ. στην αίθουσα εκδηλώσεων του 2ου Λυκείου με θέμα: « Εξαρτήσεις & Εξάρτηση από το διαδίκτυο»
Ομιλητές:
Οικονομίδης Θεόδωρος- Παιδοψυχίατρος Επιστημονικός Υπεύθυνος του Κ.Π.Ν.Α.
Μπλέτσος Κων/ νος- Ψυχολόγος της Παιδοψυχιατρικής Κλινικής του ΓΝΑ «ΣΙΣΜΑΝΟΓΛΕΙΟ- ΑΜΑΛΙΑ ΦΛΕΜΙΓΚ».

Πρόγραμμα ημερίδας:
9:30 - 11:30 Εισηγήσεις
11:30 - 12:00 Διάλειμμα
12:00 - 13:00 Βιωματικό σεμινάριο
13:00 - 13:30 Κλείσιμο – Συμπεράσματα
Η πρόσκληση απευθύνεται σε μαθητές, γονείς & εκπαιδευτικούς του 2ου Γυμνασίου & του 2ου Λυκείου Άρτας.
Η είσοδος είναι ελεύθερη.

by Κωνσταντίνος Μπλέτσος

Να είστε περίεργοι, αν θέλετε να μάθετε ποιοι στ' αλήθεια γίνατε....

Έχετε ποτέ σας σκεφτεί ποιος υπήρξε για σας ο σημαντικός σας πρόγονος;
Ήταν ο παππούς ή η γιαγιά σας, αυτός/ αυτή του οποίου το όνομα φέρεται;
Τι υπήρξε ο άνθρωπος αυτός για εσάς;
Τον γνωρίσατε άραγε καλά, μεγαλώσατε μήπως μαζί του;
Υπήρξε το άτομο που σας συντρόφευε στα πρώτα σας σχολικά βήματα;
Υπήρξε το άτομο που σας διάβαζε παραμύθια τις κρύες χειμωνιάτικες βραδιές;
Υπήρξε το άτομο που σκότωνε τους δράκους που στοίχειωναν τα παιδικά σας όνειρα;
Θα σκεφτείτε-και λογικά- πως είναι προφανής η απάντηση...
Όμως η ιστορία μας δεν είναι μοναδική, δεν γράφεται μονάχα από όσα ειπώθηκαν αλλά κι από όσα δεν έχουν ποτές ειπωθεί- δεν γράφεται μονάχα από όσα έγιναν αλλά και από όσα θα μπορούσαν να είχαν συμβεί. Δεν είναι μονάχα η ζωή και η παρουσία που γράφει στην οικογενειακή μοίρα αλλά και ο θάνατος, η απουσία. Δεν κρύβεται η ουσία μονάχα σε όσα γνωρίσαμε αλλά -και κυρίως- σε όσα περάσαν σαν σκιές στις σελίδες του οικογενειακού μύθου.
Δεν είναι μόνο η μνήμη σημαντική. Να θυμάστε, εξίσου σημαντική είναι και η λήθη...
Να είστε λοιπών περίεργοι στις κενές σελίδες των οικογενειακών άλμπουμ, στις σκισμένες σελίδες των ημερολογίων, στις μισές διηγήσεις, στα καμένα ληξιαρχεία του πολέμου, στα κομπιάσματα και την αμηχανία στα πρόσωπα των μεγαλυτέρων, στα απαγορευμένα ονόματα, στις μέρες που έχουν σβηστεί απ το οικογενειακό ημερολόγιο...
Να είστε περίεργοι, αν θέλετε να μάθετε ποιοι στ' αλήθεια γίνατε....

by Κωνσταντίνος Μπλέτσος

Αναπλαισίωση

Τι είναι η αναπλαισίωση;

Η αναπλαισίωση είναι μια από τις πιο δυναμικές τεχνικές της συστημικής και οικογενειακής θεραπείας. Είναι ένας τρόπος να βάζουμε τα γεγονότα σε διαφορετικό πλαίσιο ώστε να αλλάξουμε την σημασία και το νόημα που έχει αποδώσει σε αυτά ο πελάτης.
Προσπαθούμε με άλλα λόγια να βοηθήσουμε τους ανθρώπους να δουν πέρα από τις τετριμμένες και συχνά ενοχοποιητικές περιγραφές της ζωής τους, ψάχνοντας για εναλλακτικές εξηγήσεις, οι οποίες εν τέλει καθορίζουν και το τρόπο που αντιλαμβάνονται τον εαυτό τους και τον κόσμο που τους περιβάλλει.

Παράδειγμα αναπλαισίωσης απο την κλινική μας εμπειρία

Η Ρ, 16 ετών εισήχθη στην Μονάδα για νοσηλεία μετά από εισαγγελική εντολή (είχε συλληφθεί για πορνεία έξω από το Αστυνομικό Τμήμα Ομόνοιας).
Από το ιστορικό της αναφέρεται συναισθηματική αστάθεια, φυγές, χρήση ναρκωτικών ουσιών. Η Ρ. είχε επανειλημμένα κακοποιηθεί σεξουαλικά από τον ετεροθαλή αδερφό της.
Κατά τη διάρκεια της συνέντευξης εκφράζει αισθήματα ντροπής και ενοχής για την σύλληψή της.
-Αισθάνομαι ντροπή για αυτό που έκανα...Είμαι ένα ανάξιο άτομο, τίποτε δεν κάνω σωστά στη ζωή μου... δεν μπορώ να ζήσω με αυτή την ντροπή, τους έκανα όλους ρεζίλι, θα ήταν καλύτερα...για όλους, να πεθάνω...
-Χμ...
-Τι σκέφτεστε;
-Σκέφτομαι πως μόνο ένα βαθιά ηθικό άτομο σαν εσένα θα επέλεγε να κάνει πιάτσα έξω απο Αστυνομικό τμήμα..(χαμογελάει)!

by Κωνσταντίνος Μπλέτσος

Το αυτο επιτηρούμενο σώμα

Ο Foucault πιστεύει πως η μοντέρνα εξουσία δεν καταπιέζει αλλά κατασκευάζει πραγματικότητες. Με τον τρόπο αυτό η ανάγκη για έλεγχο και καταστολή μειώνονται στο βαθμό που ο αποκλείνων φροντίζει να αυτό διορθώνει την συμπεριφορά του δίχως (την βίαιη) εξωτερική επιβολή. Ο Foucault ονόμασε την τάση αυτή της μοντέρνας εξουσίας Πανοπτισμό, ενώ στην ανάλυσή του εμπνεύστηκε από το περίφημο σχέδιο για ιδρύματα εγκλεισμού του Bentham, το Πανοπτικόν.Read more

by Κωνσταντίνος Μπλέτσος

Η Ψυχολογία του καλού παιδιού

Μπράβο, σε αγαπώ τόσο πολύ, είσαι ένα καλό παιδί...

Πόσο συχνά αλήθεια, οι γονείς χρησιμοποιούμε αυτή την φαινομενικά αθώα πρόταση. Και λέω φαινομενικά, γιατί αυτή η πρόταση συνδέει το βασικό για κάθε παιδί συναίσθημα της αγάπης και της αποδοχής με την συμπεριφορά του. Πράγμα που στο απλοϊκό μυαλουδάκι μεταφράζεται ως:
Είμαι καλό παιδί = με αποδέχονται = με αγαπούν και αντίστροφα Δεν είμαι καλό παιδί = δεν με αποδέχονται = δεν με αγαπούν
Η γονεϊκή αγάπη όμως δεν είναι ζήτημα επιλογής για το παιδί αλλά το κεντρικό θέμα γύρω από το οποίο διαμορφώνεται η αντίληψη για τον εαυτό του και τους άλλους. Επομένως το παιδί θα κάνει ότι είναι δυνατόν για να πάρει την ζωτική για την επιβίωση του αγάπη.
Ένας δρόμος που συχνά επιλέγουν σαν διέξοδο τα παιδιά είναι να παρουσιάζουν προς τα έξω μια ψευδή εικόνα του Εαυτού (false self) που είναι συμβατή με τις απαιτήσεις του περιβάλλοντος. Για να το καταφέρουν αυτό καταπιέζουν τα αρνητικά τους συναισθήματα ακριβώς από τον φόβο της απόρριψης.
Όταν αυτό γίνεται για μεγάλο χρονικό διάστημα το παιδί χάνει την ικανότητα επαφής με τα πραγματικά του συναισθήματα και μεγαλώνει αντιλαμβανόμενο τα συναισθήματα και τις ανάγκες των άλλων.
(Πολλοί από τους θεραπευτές και γενικότερα από τους ανθρώπους που επιλέξανε να υπηρετήσουν τις επιστήμες του ανθρώπου, υπήρξαν σε κάποιο βαθμό καλά παιδιά στην παιδική τους ηλικία.)
Τα ακραία περιβάλλοντα, που δεν δίνουν καθόλου σημασία στα συναισθήματα και τις ανάγκες των παιδιών (ακυρωτικά περιβάλλοντα) μπορεί να οδηγήσουν το παιδί στην ανάπτυξη διαταραχής προσωπικότητας, στις πιο ήπιες καταστάσεις αναπτύσσονται νευρώσεις και καταθλίψεις.
Σε κάθε περίπτωση η ακύρωση των συναισθημάτων και η ανάπτυξη του ψευδούς εαυτού δημιουργούν το σκηνικό για να στηθεί (με την συνδρομή βιολογικών και άλλων παραγόντων) η συναισθηματική δυσκολία των ενηλίκων.
Για τους παραπάνω λόγους είναι σημαντικό οι γονείς θα θυμόμαστε πως:

Η Αγάπη και η αποδοχή στα παιδιά μας δινεται χωρίς όρους και προϋποθέσεις.
Τα παιδιά μας είναι πάντοτε αποδεκτά.
Οι προβληματικές συμπεριφορές των παιδιών μας είναι ζήτημα προς διαχείριση.
Τα προβλήματα είναι τα προβλήματα και τα παιδιά είναι τα παιδιά.

Απο το Βιβλίο της A.Miller "Οι φυλακές της παιδικής μας ηλικίας" - Εκδόσεις ΡΟΕΣ

by Κωνσταντίνος Μπλέτσος

Systems & narrative therapy links

Miscellaneous

Inspiration Software Create your own Mind Maps using this excellent software.
Idealist

Source: Pink Practice

by Κωνσταντίνος Μπλέτσος

Τι να κάνω, πείτε μου...

-Ο σύζυγός μου με απατά,.......Τι να κάνω πείτε μου, να τον χωρίσω ή να μείνω μαζί του για τα παιδιά;
Καθημερινά οι Ψυχολόγοι ερχόμαστε αντιμέτωποι με τέτοιου είδους ερωτήσεις, από ανθρώπους που βρίσκονται σε συναισθηματικό αδιέξοδο...
-Θέλετε ειλικρινή απάντηση στο ερώτημα σας;
Δεν έχω ιδέα...δεν ξέρω - και δεν είναι δυνατόν να ξέρω- τι είναι καλύτερο για εσάς...
Αυτή είναι μια σοφή συνταγή για νέους συναδέλφους που θέλουν να παραμείνουν έντιμοι - με τον εαυτό τους, πιστοί στην επιστήμη που διακονούν και φτωχοί από πελάτες που ζητάν γρήγορα μια ΣΥΜΒΟΥΛΗ - ΕΝΤΟΛΗ.....
-Μα, μια γνωστή μου σύμβουλος μου είπε πως θα πρέπει να χωρίσω...
Σωστό σκέφτηκα ....το 50-50 είναι καλό ποσοστό. Ότι κι αν συμβουλέψεις (το συμβουλεύω τίποτε δεν έχει να κάνει με την Συμβουλευτική) μέσα είσαι.
Έτσι κι αλλιώς η αποτίμηση θα γίνει εκ των υστέρων και θα χει προλάβει η εκλογίκευση να ασκήσει τον ευεργετικό της ρόλο...
Αν τελικά χωρίσει θα πει πως η σοφή συμβουλή την έβγαλε από μια ανέντιμη σχέση, η οποία φυσικά δεν ήταν και ότι καλύτερο για τα παιδιά.
Αν πάλι μείνει θα πει πως είναι προτιμότερο για τα παιδιά να μεγαλώνουν με τον πατέρα τους...
Κάπως έτσι κυλάει αρμονικά η ζωή - όπως δηλαδή θα κυλούσε και χωρίς τις υπηρεσίες των συμβούλων που τρέφουν την ανωριμότητα και την εξάρτηση των συναισθηματικά ευάλωτων ανθρώπων.

by Κωνσταντίνος Μπλέτσος

Η νοσηλεία της νευρικής ανορεξίας

[googleapps domain="docs" dir="presentation/d/1SMAJzZUhNwghEImJRwQV0254aDiHgOj4kgVePHL4hq4/embed" query="start=false&loop=false&delayms=3000" width="480" height="299" /]

by Κωνσταντίνος Μπλέτσος

Σύστημα γύρω απ' το πρόβλημα

Χαρακτηριστικά Του Προβλήματος

Μία κατάσταση (οι και περισσότερες) ανεπιθύμητη και χρείζουσα αλλαγής η οποία όμως είναι μεταβλητή.
Μία κατάσταση που αποσπά την προσοχή μέσα σε ένα πλήθος άλλων καταστάσεων που τρέχουν παράλληλα. Η κατάσταση αυτή παίρνει ένα όνομα ενώ οι άλλες περνούν απαρατήρητες.

Χρειάζεται πληθώρα πράξεων και επικοινωνιών για τις οποίες να δίνεται από διάφορα άτομα η περιγραφή, “όλο το ίδιο συμβαίνει” ή “τίποτε δεν γίνεται”, από κάποιον/κάποιους.
Χρειάζεται κάποιος ή κάποιοι παρατηρητές που να εντοπίσουν και περιγράψουν την κατάστασή. Αυτοί οι κάποιοι μπορεί και να διαφωνούν μεταξύ τους για το αν είναι πρόβλημα ή το που έγκειται το πρόβλημα πραγματικά (Ludewig, 1992).
Η προβληματική κατάσταση:
Ανεπιθύμητη

Διάκριση ανάμεσα στο “πρόβλημα” και στο “να υποφέρει κάποιος”. Το “να υποφέρει κάποιος” γίνεται πρόβλημα όταν αυτός που υποφέρει το κοινοποιήσει και αναπτυχθεί γύρω από αυτό ένα σύστημα βοήθειας ή ένα σύστημα γύρω από το πρόβλημα.

Νεαρή εκπαιδευτικός απευθύνεται στο Διευθυντή του σχολείου ζητώντας βοήθεια για κάποιον ζωηρό μαθητή που της δημιουργεί διαρκώς ζητήματα στην τάξη. Αν ο Διευθυντής χαμογελάσει συγκαταβατικά λέγοντας πως η αντίδραση της είναι υπερβολική και οφείλεται στην απειρία λέγοντας πως “όλοι τα περάσαμε αυτά..”, τότε δεν υφίσταται κανένα πρόβλημα για το σχολικό πλαίσιο και κανένα σύστημα γύρω από το πρόβλημα δεν θα κατασκευαστεί.
Μεταβλητή (Weber and Retzer, 1991).

Παιδιά και προβλήματα

Ποιος ορίζει ότι μια κατάσταση αποτελεί πρόβλημα.
Τη σημασία (νόημα) έχει αυτό το πρόβλημα για τους εμπλεκόμενους.
Ποιοι συμφωνούν με τον ορισμό και ποιοι όχι.
Για ποιόν η κατάσταση αποτελεί το μέγιστο πρόβλημα.
Για ποιόν το μικρότερο.
Το πλαίσιο εμφάνισης του προβλήματος και τα χαρακτηριστικά του πλαισίου.
Πότε και πού εμφανίζεται το πρόβλημα (συχνότητα και συνθήκες).
Πότε δεν εμφανίζεται το πρόβλημα.
Ποιοι και πως συμμετέχουν στην διατήρηση.
Ποιοι και πως θα μπορούσαν να βοηθήσουν στην επίλυση.
Και σε κάθε περίπτωση να θυμάστε πώς..
"Τα παιδιά είναι τα παιδιά και τα προβλήματα είναι τα προβλήματα."

Photo Kids by JandDphotography

by Κωνσταντίνος Μπλέτσος

bletsos net

Θέματα ψυχολογίας

Και σε κάθε περίπτωση να θυμάστε πώς..

"Τα παιδιά είναι τα παιδιά και τα προβλήματα είναι τα προβλήματα."

bletsos net

Θέματα ψυχολογίας

Τι είναι η αναπλαισίωση;

Παράδειγμα αναπλαισίωσης απο την κλινική μας εμπειρία

Journals

Systemic Therapy Institutes

Systemic Therapy Theory

Narrative Theory

Critical Theory

Downloadable Papers

Newsgroups and Mailing Lists

UK Resources

Conferences

Booksellers

Miscellaneous

Source: Pink Practice

Χαρακτηριστικά Του Προβλήματος

Παιδιά και προβλήματα

Και σε κάθε περίπτωση να θυμάστε πώς..

"Τα παιδιά είναι τα παιδιά και τα προβλήματα είναι τα προβλήματα."