Η ανηθικότητα του βιασμού!
Κάθε φορά που ανακύπτει ένα ζήτημα βιασμού, δημιουργείται τεχνηέντως κατά την άποψη μου μια πόλωση που επιχειρεί να εξισώσει την ανηθικότητα των πράξεων με την “ανηθικότητα” των προθέσεων!. Στην “ανηθικότητα” των προθέσεων μια αλληλουχία συμπεριφορικών επίλογών καθόλα κατανοητή και παντελώς νόμιμη (επιλογή στο ρούχο, στη διασκέδαση, στην επιλογή φίλων, στη χρήση αλκοόλ κλπ.) αποκτά παρεκλίνουσα σημασιοδότηση με σκοπό την ηθική εξόντωση του θύματος και την εξισορρόπηση του με την εγκληματική συμπεριφορά του θύτη. Η γυναίκα που ξενυχτάει και πίνει απεμπολεί αυτόματα το δικαίωμα της αυτοδιάθεσης στο σώμα της και καθίσταται όμηρος μια ιδιόρρυθμης κηδεμονίας από το εξουσιαστικό κοινωνικό βλέμμα! Ας πρόσεχε! Πήγαινε γυρεύοντας! Τα ήθελεRead More →