ψυχολογία

Στη μέση παιδική ηλικία ήδη, τα παιδιά ταξινομούνται εύκολα σε κοινωνικές ομάδες με βάση το φύλο. Αυτός ο διαχωρισμός των φύλων ενισχύει περαιτέρω τα στερεότυπα, με τα αγόρια να τείνουν να γίνονται πιο επιθετικά καθώς περνούν περισσότερο χρόνο με άλλα αγόρια. Τα κορίτσια μαθαίνουν ότι το να είσαι αρεστή προέρχεται από το να είσαι καλή και ελκυστική. Τα αγόρια μαθαίνουν ότι το να είσαι αρεστός προέρχεται από το να είσαι σωματικά επιθετικός και σεξουαλικά διεκδικητικός. Καθώς προχωρούν στην εφηβεία, τα κορίτσια αισθάνονται πίεση να ασπαστούν τα  σεξουαλικά πρότυπα του φύλου τους καθώς  σχετιζόμενες με άλλες έφηβες και ενήλικες γυναίκες – αισθάνονται για παράδειγμα πίεση ναRead More →

Το τίμημα της σχέσης που πρέπει να πληρώσουν τα κορίτσια είναι να κρατούν τις αληθινές τους σκέψεις για τον εαυτό τους « Στο βιβλίο του «Το λάθος του Καρτέσιου» (1994), ο Damasio αναφέρει τα ευρήματα της έρευνάς του στη νευροβιολογία. Ο καρτεσιανός διαχωρισμός μεταξύ λογικής και συναισθήματος, που για πολύ καιρό θεωρούνταν εκ των ων ουκ άνευ του ορθολογισμού, αποδεικνύεται αντίθετα ότι είναι μια εκδήλωση εγκεφαλικής βλάβης ή τραύματος..» «Αφήνει ανέπαφη την ικανότητα για λογική επαγωγή, την ικανότητά μας να λύνουμε λογικούς γρίφους, αλλά εμποδίζει την ικανότητά μας να συλλογιζόμαστε επαγωγικά, να μαθαίνουμε από την εμπειρία και έτσι να πλοηγούμαστε στον ανθρώπινο κοινωνικό κόσμο..» «ΣτοRead More →

Η ΑΓΑΠΗ ΕΙΝΑΙ ΘΕΡΑΠΕΥΤΙΚΗ Όταν η αγάπη χρησιμοποιείται ως φάρμακο (δεν είναι δηλαδή η πρωταρχική/ αυθεντική αγάπη των γονιών), φέρει όλα τα χαρακτηριστικά που έχει “κάθε ουσία” με παρόμοια δράση; • Πρώτον εξαρτάται από την διαθεσιμότητα του παρόχου και την ανοχή του λήπτη. • Δεύτερον είναι ιδιαίτερα ευαίσθητη στην δοσολογία. Η αγάπη μπορεί να αποδειχθεί ιδιαίτερα επικίνδυνη μιας και μπορεί να έχει την ίδια ακριβώς τοξική επίδραση τόσο στην έλλειψη όσο και στην περίσσεια της. Το στερημένο από αγάπη παιδί είναι σαν ένα ξερό χωράφι στα τέλη του καλοκαιριού. Περιμένει την απαλή φθινοπωρινή βροχή για να ξεδιψάσει, αλλά μπορεί να γίνει πλημμύρα καθώς καταρρέει σεRead More →

Έχουν γραφτεί τόσα και τόσα για τα χαρακτηριστικά των ανθρώπων που δεν πάνε στην θεραπεία! Μήπως να αρχίσουμε να γράφουμε επιτέλους και για τα χαρακτηριστικά των θεραπευτών, που “απωθούν” τους θεραπεύομενους; Μήπως να στοχαστούμε λίγο στις δικές μας προβολές! Τα δικά μας ναρκισσιστικά, οριακά και σχιζοειδή χαρακτηριστικά που δεν καθιστούν την δουλειά μας “ελκυστική ” για τους ανθρώπους; Μήπως είμαστε απόμακροι και ψυχροί απέναντι στους θεραπευόμενους μας, μήπως είμαστε απόλυτα ορθολογιστές, υπολογιστές και φιλοχρήματοι, μήπως απαιτητικοί, μήπως ακυρώνουμε τους ανθρώπους με τις αδιανόητα ψηλές μας προσδοκίες? Η μήπως αντίθετα είμαστε υπέρ-δοτικοί, διαρκώς διαθέσιμοι, δεδομένοι και έτοιμοι να “θυσιαστούμε” για το “καλό” τους; Ότι και ναRead More →