Η αποφυγή της θεραπείας

Έχουν γραφτεί τόσα και τόσα για τα χαρακτηριστικά των ανθρώπων που δεν πάνε στην θεραπεία! Μήπως να αρχίσουμε να γράφουμε επιτέλους και για τα χαρακτηριστικά των θεραπευτών, που “απωθούν” τους θεραπεύομενους; Μήπως να στοχαστούμε λίγο στις δικές μας προβολές! Τα δικά μας ναρκισσιστικά, οριακά και σχιζοειδή χαρακτηριστικά που δεν καθιστούν την δουλειά μας “ελκυστική ” […]

Έχουν γραφτεί τόσα και τόσα για τα χαρακτηριστικά των ανθρώπων που δεν πάνε στην θεραπεία! Μήπως να αρχίσουμε να γράφουμε επιτέλους και για τα χαρακτηριστικά των θεραπευτών, που “απωθούν” τους θεραπεύομενους;

Μήπως να στοχαστούμε λίγο στις δικές μας προβολές! Τα δικά μας ναρκισσιστικά, οριακά και σχιζοειδή χαρακτηριστικά που δεν καθιστούν την δουλειά μας “ελκυστική ” για τους ανθρώπους;

Μήπως είμαστε απόμακροι και ψυχροί απέναντι στους θεραπευόμενους μας, μήπως είμαστε απόλυτα ορθολογιστές, υπολογιστές και φιλοχρήματοι, μήπως απαιτητικοί, μήπως ακυρώνουμε τους ανθρώπους με τις αδιανόητα ψηλές μας προσδοκίες?

Η μήπως αντίθετα είμαστε υπέρ-δοτικοί, διαρκώς διαθέσιμοι, δεδομένοι και έτοιμοι να “θυσιαστούμε” για το “καλό” τους;

Ότι και να είμαστε, είμαστε άνθρωποι που λειτουργούμε στην βάση των χαρακτηριστικών της προσωπικότητας μας, του αξιακού μας κώδικα και της αντίστοιχης εκπαίδευσης που έχουμε πάρει. Και δρούμε ευελπιστώντας μέσα απ την ενεργή συμμετοχή μας στη θεραπευτική σχέση να γίνουμε ένα είδος καταλύτη για τις ενδογενείς αυτό-ιαματικές διεργασίες της ανθρώπινης ψυχής.

Η ψυχοθεραπεία θα είναι πάντοτε μια δουλειά επίπονη και συχνά μακροχρόνια και τα αποτελέσματα της δεν θα είναι πάντοτε απτά και μετρήσιμα.

Ο κάθε ένας από εμάς, δεν πρέπει να ξεχνάμε, πως είναι εν-δυνάμει ασθενής και εν-δυνάμει θεραπευτής. Επίσης ο κάθε ένας από εμάς μπορεί να φέρει στο μυαλό του έναν άνθρωπο που τον “αρρώστησε” κάποια στιγμή στη ζωή του και ίσως κάποιον άλλο που τον βοήθησε να “γίνει καλά”.

Υπάρχουν όμως άνθρωποι με ψυχικά τραύματα τέτοιας έκτασης και τέτοιου βάθους που η ικανότητα τους για σύνδεση με άλλους ανθρώπους έχει ουσιαστικά καταστραφεί.

Αναλόγως της γονιδιακής τους ευαλωτότητας και του περιβάλλοντος που μεγάλωσαν οι συγκεκριμένοι άνθρωποι, εμφάνισαν στην πορεία της ζωής τους διαφορετικές προσαρμοστικές νευρολογικές μορφοποιήσεις (συμπτώματα) που στη ψυχιατρική ονομάζονται ασθένειες ή διαταραχές.

Ανεξάρτητα πάλι των διαφοροποιήσεων (και των ομοιοτήτων) των επιμέρους διαταραχών εκείνοι που αρνούνται την θεραπεία ή έχουν μια αμφιθυμική σχέση μαζί της εμφανίζουν ορισμένα κοινά χαρακτηριστικά όπως είναι, η έλλειψη εμπιστοσύνης , η αποφυγή και η αναβλητικότητα και ο διάχυτος φόβος που τους προκαλείται απ’ την εγγύτητα της θεραπευτικής σχέσης….

grayscale portrait of woman
View more articles
  • woman wearing gray long sleeved shirt and black black bottoms outfit sitting on gray wooden picnic table facing towards calm body of water at daytime

    Νευροβιολογία των διατροφικών διαταραχών

    Παρότι το περιβάλλον παίζει σίγουρα σημαντικό ρόλο στην σχηματοποίηση των συμπεριφορών,  υπάρχουν πλέον στοιχεία που δείχνουν ότι οι διατροφικές διαταραχές ξεκινούν στον εγκέφαλο.

  • Η νευρο-πλαστικότητα της τραυματικής μνήμης

    Οι μνήμες κατά την διάρκεια της ανάκτησης είναι επιρρεπείς σε αλλαγές και επομένως κάθε μελλοντική ανάκτηση χρησιμοποιεί τις τροποποιημένες πληροφορίες.

  • Αναπτυξιακό τραύμα και διατροφικές διαταραχές

    Πλήθος ερευνών έχουν τεκμηριώσει τις τραυματικές ιστορίες των ανθρώπων που πάσχουν από διατροφικές διαταραχές (Dalle Grave, Rigmonti, Todisco & Oliosi, 1996; Reyes-Rodriguez et al., 2011), με την σεξουαλική κακοποίηση της παιδικής ηλικίας childhood sexual abuse (CSA) να είναι το συνηθέστερο τραύμα (De Groot & Rodin, 1999; Wonderlich et al., 2001). Ο Brewerton (2007) συνοψίζει τα […]

  • family of four walking at the street

    Συστημική θεραπεία

    Τι είναι η συστημική θεραπεία Σύστημα Σύστημα είναι ένα σύνολο από μονάδες που αλληλεπιδρούν και αποτελούν τα συστατικά μέρη μιας συνολικής διάταξης ή οργάνωσης. Ο Ludwig von Bertalanffy, πατέρας της Γενικής θεωρίας των Συστημάτων ορίζει τα συστήματα ως συμπλέγματα στοιχείων που βρίσκονται σε αλληλεπίδραση. Aνθρώπινο σύστημα (πχ μια οικογένεια), είναι ένα σύνολο δύο ή περισσοτέρων προσώπων […]

  • woman laying on stairway grayscale photo

    Μια σημείωση για την οριακή διαταραχή της προσωπικότητας

    Η οριακή διαταραχή είναι κατά βάση η φυσιολογική απάντηση του νευρικού σύστήματος σε μάλλον “αφύσικες” καταστάσεις της παιδικής ηλικίας. Η επανοργάνωση του νευρικού συστήματος εξαιτίας των τραυματικών ή αποστερητικών εμπειριών προκαλεί μια σωρεία νευροβιολογικών αλλαγών που επηρεάζουν τον τρόπο σκέψης, συναίσθησης και συμπεριφορίκης δράσης του εγκεφάλου ( brain survival mode ). Το συγκεκριμένο νευρολογικό πρότυπο […]

  • woman in purple shirt covering her face with her hand

    Η επίδραση του τοξικού στρες στον αναπτυσσόμενο εγκέφαλο (video)

    Ενώ οι μετριοπαθείς, βραχύβιες αντιδράσεις στρες στον οργανισμό μπορούν να προωθήσουν την ανάπτυξη, το τοξικό στρες ελλείψει της προστατευτικής στήριξης των ενηλίκων προκαλεί μια ισχυρή, ανελαστική ενεργοποίηση του συστήματος διαχείρισης του άγχους του σώματος.

  • film photography of aman and buildings

    Τι είναι η συναισθηματική νοημοσύνη

    Η συναισθηματική νοημοσύνη (Εmotional Ιnteligence) αναφέρεται στην ικανότητα αντίληψης, ελέγχου και αξιολόγησης των συναισθημάτων. Ορισμένοι ερευνητές θεωρούν πως η (ΕΙ) αποτελεί αντικείμενο μάθησης (άρα και βελτίωσης), ενώ άλλοι την αντιμετωπίζουν ως ενδογενές χαρακτηριστικό του ατόμου

  • pink clouds

    Πόσο ελεύθερη είναι η «Ελεύθερη Βούληση»;

    The Live Brain Show S2E1 – Πόσο ελεύθερη είναι η «Ελεύθερη Βούληση»;