Systems & narrative therapy links
30 Σεπτεμβρίου 2014Θέματα ψυχολογίας,Συστημική θεραπεία,ΆρθραΣυστημική σκέψη
Journals
Context
CTHEORY
Family Process
Psychotherapy Networker
Human Systems: Journal of Systemic Consultation and Management
International Bulletin of Political Psychology
Journal of Critical Psychology, Counselling and Psychotherapy
Journal of Family Therapy
Journal of Homosexuality
Journal of Narrative Therapy and Community Work
Journal of Second Order Cybernetics, Autopoiesis & Cyber-Semiotics
Journal of Systemic Therapies
Postmodern Culture Magazine
Theory and Psychology
New Therapist
Australian and New Zealand Journal of Family Therapy
Systemic Therapy Institutes
Institute of Family Therapy
Taos Institute, USA
Mental Research Institute of Palo Alto
Planet Therapy
Systemic Therapy Theory
Harlene Anderson
John Shotter's Home Page
Ken Gergen's Web Page
Barnett Pearce and Colleagues
Gregory Bateson Links
Bateson, von Glaserfeld, Maturana, Laing, Kelly
Chilean School of Biology of Cognition: The Web Page of Humberto Maturana
Bill O'Hanlon's Possibility Land
Brief Family Therapy Center
Autopoesis and Enaction: Observer Web
A Genealogy of Foucault
The Wittgenstein Archives
Impressionistic Account of Ludwig Wittgenstein's Work
Jaakko Seikkula's Page
Brad Keeney
Narrative Theory
The Dulwich Centre, Adelaide
The Narrative Therapy Home Page
Resources for Narrative Psychology
Critical Theory
Downloadable Papers
Pink Practice Papers
Harlene Anderson
Narrative Papers
Narrative Library Papers
John Shotter's Home Page
Kenneth Gergen's Available Manuscripts
Oikos Bateson, Maturana, von Glasersfeld
Barnett Pearce and Associates CMM
Discourse Unit Papers and out of print Books
Dulwich Centre Papers
Lugwig Wittgenstein - Tractatus Logico-Philosophicus
Find Articles Many free articles especially from Journal of Marital and Family Therapy
'Just Therapy' perspective in New Zealand
Papers by Christine Oliver
Karl Tomm and colleagues
Newsgroups and Mailing Lists
MFT Therapy Mailing List Home Page
AFT Discussion Group
Family Process Discussion
Postmodern Therapies
UK Resources
Pink Therapy Directory of LGBTQueer / queer friendly therapists in and around London and the UK
British Association for Counselling and Psychotherapy
United Kingdom Council for Psychotherapy
PsychNet-UK
Conferences
Systemic Therapy Conference and Workshop Programme at the Kensington Consultation Centre
Brief Strategic and Systemic Therapy Conference
EFTA
Systemic Interest Group in Yorkshire
Institute of Family Therapy
Booksellers
The Pink Practice Bookshop
Kensington Consultation Centre
Karnac Books
Master's Work Tapes
Gays the Word Bookshop
Libertas!
Miscellaneous
Inspiration Software Create your own Mind Maps using this excellent software.
Idealist
Source: Pink Practice
Τι να κάνω, πείτε μου...
29 Σεπτεμβρίου 2014Θέματα ψυχολογίας,Άρθραψυχολογία,σχέσεις
-Ο σύζυγός μου με απατά,.......Τι να κάνω πείτε μου, να τον χωρίσω ή να μείνω μαζί του για τα παιδιά;
Καθημερινά οι Ψυχολόγοι ερχόμαστε αντιμέτωποι με τέτοιου είδους ερωτήσεις, από ανθρώπους που βρίσκονται σε συναισθηματικό αδιέξοδο...
-Θέλετε ειλικρινή απάντηση στο ερώτημα σας;
Δεν έχω ιδέα...δεν ξέρω - και δεν είναι δυνατόν να ξέρω- τι είναι καλύτερο για εσάς...
Αυτή είναι μια σοφή συνταγή για νέους συναδέλφους που θέλουν να παραμείνουν έντιμοι - με τον εαυτό τους, πιστοί στην επιστήμη που διακονούν και φτωχοί από πελάτες που ζητάν γρήγορα μια ΣΥΜΒΟΥΛΗ - ΕΝΤΟΛΗ.....
-Μα, μια γνωστή μου σύμβουλος μου είπε πως θα πρέπει να χωρίσω...
Σωστό σκέφτηκα ....το 50-50 είναι καλό ποσοστό. Ότι κι αν συμβουλέψεις (το συμβουλεύω τίποτε δεν έχει να κάνει με την Συμβουλευτική) μέσα είσαι.
Έτσι κι αλλιώς η αποτίμηση θα γίνει εκ των υστέρων και θα χει προλάβει η εκλογίκευση να ασκήσει τον ευεργετικό της ρόλο...
Αν τελικά χωρίσει θα πει πως η σοφή συμβουλή την έβγαλε από μια ανέντιμη σχέση, η οποία φυσικά δεν ήταν και ότι καλύτερο για τα παιδιά.
Αν πάλι μείνει θα πει πως είναι προτιμότερο για τα παιδιά να μεγαλώνουν με τον πατέρα τους...
Κάπως έτσι κυλάει αρμονικά η ζωή - όπως δηλαδή θα κυλούσε και χωρίς τις υπηρεσίες των συμβούλων που τρέφουν την ανωριμότητα και την εξάρτηση των συναισθηματικά ευάλωτων ανθρώπων.
Η νοσηλεία της νευρικής ανορεξίας
20 Σεπτεμβρίου 2014Θέματα ψυχολογίας,Άρθρα,σισμανόγλειοΟμιλίες σε συνέδρια,Νευρική ανορεξια,Συνέδρια
[googleapps domain="docs" dir="presentation/d/1SMAJzZUhNwghEImJRwQV0254aDiHgOj4kgVePHL4hq4/embed" query="start=false&loop=false&delayms=3000" width="480" height="299" /]
Σύστημα γύρω απ' το πρόβλημα
18 Σεπτεμβρίου 2014Θέματα ψυχολογίας,Συστημική θεραπεία,ΆρθραΣυστημική σκέψη,Προβλήματα
Χαρακτηριστικά Του Προβλήματος
Μία κατάσταση (οι και περισσότερες) ανεπιθύμητη και χρείζουσα αλλαγής η οποία όμως είναι μεταβλητή.
Μία κατάσταση που αποσπά την προσοχή μέσα σε ένα πλήθος άλλων καταστάσεων που τρέχουν παράλληλα. Η κατάσταση αυτή παίρνει ένα όνομα ενώ οι άλλες περνούν απαρατήρητες.
Χρειάζεται πληθώρα πράξεων και επικοινωνιών για τις οποίες να δίνεται από διάφορα άτομα η περιγραφή, “όλο το ίδιο συμβαίνει” ή “τίποτε δεν γίνεται”, από κάποιον/κάποιους.
Χρειάζεται κάποιος ή κάποιοι παρατηρητές που να εντοπίσουν και περιγράψουν την κατάστασή. Αυτοί οι κάποιοι μπορεί και να διαφωνούν μεταξύ τους για το αν είναι πρόβλημα ή το που έγκειται το πρόβλημα πραγματικά (Ludewig, 1992).
Η προβληματική κατάσταση:
Ανεπιθύμητη
Διάκριση ανάμεσα στο “πρόβλημα” και στο “να υποφέρει κάποιος”. Το “να υποφέρει κάποιος” γίνεται πρόβλημα όταν αυτός που υποφέρει το κοινοποιήσει και αναπτυχθεί γύρω από αυτό ένα σύστημα βοήθειας ή ένα σύστημα γύρω από το πρόβλημα.
Νεαρή εκπαιδευτικός απευθύνεται στο Διευθυντή του σχολείου ζητώντας βοήθεια για κάποιον ζωηρό μαθητή που της δημιουργεί διαρκώς ζητήματα στην τάξη. Αν ο Διευθυντής χαμογελάσει συγκαταβατικά λέγοντας πως η αντίδραση της είναι υπερβολική και οφείλεται στην απειρία λέγοντας πως “όλοι τα περάσαμε αυτά..”, τότε δεν υφίσταται κανένα πρόβλημα για το σχολικό πλαίσιο και κανένα σύστημα γύρω από το πρόβλημα δεν θα κατασκευαστεί.
Μεταβλητή (Weber and Retzer, 1991).
Παιδιά και προβλήματα
Ποιος ορίζει ότι μια κατάσταση αποτελεί πρόβλημα.
Τη σημασία (νόημα) έχει αυτό το πρόβλημα για τους εμπλεκόμενους.
Ποιοι συμφωνούν με τον ορισμό και ποιοι όχι.
Για ποιόν η κατάσταση αποτελεί το μέγιστο πρόβλημα.
Για ποιόν το μικρότερο.
Το πλαίσιο εμφάνισης του προβλήματος και τα χαρακτηριστικά του πλαισίου.
Πότε και πού εμφανίζεται το πρόβλημα (συχνότητα και συνθήκες).
Πότε δεν εμφανίζεται το πρόβλημα.
Ποιοι και πως συμμετέχουν στην διατήρηση.
Ποιοι και πως θα μπορούσαν να βοηθήσουν στην επίλυση.Και σε κάθε περίπτωση να θυμάστε πώς..
"Τα παιδιά είναι τα παιδιά και τα προβλήματα είναι τα προβλήματα."
Photo Kids by JandDphotography
Συστημικές ερωτήσεις
17 Σεπτεμβρίου 2014Θέματα ψυχολογίας,Άρθρα,εκπαίδευσηΣυστημική σκέψη
Συστημικές ερωτήσεις για τη διερεύνηση των σχέσων στα πλαίσια της σχολικής τάξης
Ο Γιάννης κάνει φασαρία και ενοχλεί την Μαίρη η οποία τον παρατηρεί με πολύ αυστηρό ύφος και αρχίζει καυγάς μεταξύ τους. Αντί να ρωτήσουμε ευθέως τον Γιάννη γιατί κάνει φασαρία και ενοχλεί την Μαίρη, θα μπορούσαμε να αναρωτηθούμε ποιος είναι ο λόγος της συμπεριφοράς του Γιάννη (σύμπτωμα) και τι λειτουργίες εξυπηρετεί στο πλαίσιο.
Θα μπορούσαμε επίσης να απευθύνουμε στη Μαίρη το ερώτημα, "Τι νομίζεις είναι αυτό που αναστατώνει τον Γιάννη ". Με τον τρόπο αυτό η συμπεριφορά του Γιάννη αποκτά νόημα στο πλαίσιο που εκδηλώνεται.
Επίσης θα μπορούσαμε να ρωτήσουμε:
Τι κάνουν οι άλλοι όταν η Μαίρη διαμαρτύρεται στον Γιάννη.Ποιος άλλος ενοχλείται από την συμπεριφορά του Γιάννη ή ποιος δεν ενοχλείται. Θυμάστε κάποια στιγμή που η Μαίρη δεν ενοχλήθηκε από την φασαρία του Γιάννη ή κάποια στιγμή που ο Γιάννης δεν έκανε φασαρία, ή ακόμη θα μπορούσαμε να ρωτήσουμε .. "Τι θα έπρεπε να κάνω Γιάννη, αν ήθελα να κάνεις συνέχεια φασαρία."
Με Τον Τρόπο Αυτό
Συλλέγονται πληροφορίεςΝοηματοδοτούνται οι συμπεριφορέςΠροκαλούνται τα άτομα να δουν την κατάσταση μέσα από την οπτική του άλλουΤα μέλη παίρνουν άμεση ανατροφοδότηση (feedback) από τα άλλα μέληΞεκαθαρίζονται οι υποθέσεις που κάνει ο ένας για τη συμπεριφορά του άλλου.Αναδεικνύονται διαφορές και εξαιρέσεις στον κανόνα που λέει πως ο Γιάννης είναι ένας ενοχλητικός φασαριόζος.
Πως κατασκευάζεται ένα πρόβλημα;
11 Σεπτεμβρίου 2014Θέματα ψυχολογίας,Συστημική θεραπεία,Άρθραψυχολογία,Συστημική σκέψη
Ανακάλυψη του Προβλήματος-Επινόηση του Προβλήματος
Κάποιος σχηματίζει την εντύπωση ότι “κάτι δεν πάει καλά” κατά την παρατήρηση της συμπεριφοράς ενός άλλου μέλους της οικογένειας ή κατά την παρατήρηση του ίδιου του του εαυτού.
Δημιουργία ενός συστήματος επικοινωνίας που καθορίζεται από το Πρόβλημα
Η εντύπωση αυτή διαδίδεται κατά την επικοινωνία με άλλους ώστε το πρόβλημα να καθίσταται το κύριο περιεχόμενο και το επίκεντρο των επικοινωνιακών σχέσεων των συμμετεχόντων. Η συλλογική προσοχή όλο και περισσότερο επικεντρώνεται σε αυτό που δεν “πάει καλά”.
Εξήγηση του προβλήματος
Αναζητείται, εντοπίζεται και συζητείται μια εξήγηση για το πρόβλημα, η οποία είναι τόσο εύλογη ώστε να επιβιώνει, αφετέρου όμως δεν προσφέρει κανένα εφικτό τρόπο επίλυσης του.
Εξηγήσεις του τύπου “το παρελθόν ως πεπρωμένο”,σύμφωνα με τις οποίες μη αναστρέψιμα συμβάντα του παρελθόντος (πχ τραύμα της παιδική ηλικίας, τα γονίδια κλπ), ασκούν καθοριστική επιρροή στο υφιστάμενο πρόβλημα “είναι ψυχικά ανισόρροπος”.
Εξηγήσεις μέσω των οποίων ενοχοποιούνται λεκτικά για πολύπλοκα δι ανθρώπινα προβλήματα τα ατομικά χαρακτηριστικά ενός μεμονωμένου συμμετέχοντα, στον οποίο μάλιστα αρνούνται την ικανότητα ή τη θέληση για επίλυση των προβλημάτων “είναι ένα κακό παιδί-κακό από τη φύση του”
Εξηγήσεις, σύμφωνα με τις οποίες όλοι οι συμμετέχοντες στο πρόβλημα θεωρούνται αβοήθητοι και οι οποίοι αποδίδουν την ικανότητα επίλυσης σε κάποια ανώτερη δύναμη (στο υπουργείο,το σύστημα, στους ειδικούς κλπ)
Ενέργειες που σταθεροποιούν το Πρόβλημα
Όλοι οι συμμετέχοντες συμπεριφέρονται διαρκώς σαν να μην υπήρχε διέξοδος από το το πρόβλημα ή σαν να βρισκόταν η λύση αποκλειστικά στα χέρια κάποιων άλλων ατόμων.
Εδώ φαίνεται η δύναμη των περιγραφών. Διότι η γλώσσα μας παρασύρει να μην βλέπουμε λύσεις- ή μια μόνο και μοναδική λύση-τότε δεν μπορούν να βρεθούν νέοι, δημιουργικοί τρόποι επίλυσης. Στις μακροχρόνιες σχέσεις υιοθετούνται συχνά ιδιαίτερα ισχυρές συμμετρικές ή συμπληρωματικές σχέσεις οι οποίες ενισχύονται και σταθεροποιούνται αμοιβαία.
Με την πάροδο του χρόνου η συμπεριφορές παγιώνονται και οδηγούν σε ταμπέλες του στύλ απροσάρμοστος, απείθαρχος, διασπαστικός κλπ (Schlippe and Schgweitzer, 2008).
Συμβουλευτική για εκπαιδευτικούς
4 Σεπτεμβρίου 2014Θέματα ψυχολογίας,Άρθραψυχολογία,Ανοικτό Ιδρυμα Εκπαίδευσης,Συμβουλευτική
[googleapps domain="docs" dir="presentation/d/1mEGYkS1nHw-cJhT5MSuDkLnKgKfJGtAPoqGtly16Ow4/embed" query="start=false&loop=false&delayms=3000" width="480" height="299" /]
Συνέδριο για την Θεραπευτική συμμαχία - Περιλήψεις ομιλιών
28 Αυγούστου 2014Άρθρα,ιατρικήΟμιλίες σε συνέδρια,θεραπευτική συμμαχία
"Θεραπευτική συμμαχία"
Click on the link above to see this word cloud at Το σύννεφο λέξεων από τις περιλήψεις των ομιλιών στου συνεδρίου.Το μέγεθος κάθε λέξης καθορίζεται από την συχνότητα εμφάνισης. Παρατηρήστε την αθροιστική συχνότητα των λέξεων που αναφέρονται στην έννοια του ασθενή. . You may also view it on this website if you enable JavaScript (see your web browser settings).
Word cloud made with WordItOut
Το σύννεφο λέξεων από τις περιλήψεις των ομιλιών του συνεδρίου. Το μέγεθος κάθε λέξης
καθορίζεται από την συχνότητα εμφάνισης. Παρατηρήστε την αθροιστική συχνότητα των λέξεων
που αναφέρονται στον ασθενή.
ΠΕΡΙΛΗΨΕΙΣ ΟΜΙΛΙΩΝ- ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑΤΑ ΓΙΑ ΤΟ ΣΥΝΕΔΡΙΟ ΤΗΣ ΘΕΡΑΠΕΥΤΙΚΗΣ ΣΥΜΜΑΧΙΑΣ
Μπλέτσος Κωνσταντίνος Νοσηλευτής-Ψυχολόγος
Υποψήφιος Διδάκτωρ Ψυχολογίας
Επιστημονικός συνεργάτης: Get2Work
[metaslider id=3205]
O Νίκος Δέδες έκανε μια ιστορική αναδρομή στη συμμετοχή των ασθενών στις θεραπευτικές αποφάσεις. Πηγαίνοντας πίσω στο μακρινό 1996, αναφέρθηκε στην επιτακτική ανάγκη της εποχής για συμμόρφωση των φορέων του HIV, στην χρήση των καινοτόμων (για την εποχή) αντιρετροϊκών φαρμάκων. Επεσήμανε πως ήρθε η στιγμή να περάσουμε από την πατερναλιστική Ιατρική που αναφέρεται στην συμμόρφωση του Ασθενή, στην συμφωνία μεταξύ Ιατρού και Ασθενή. Για να επιτύχουμε την αλλαγή παραδείγματος (paradigm shift), συμπλήρωσε ο κ. Δέδες, οφείλουμε να σκεφτούμε πέρα από τα δίπολα (Ασθενής-Ιατρός, Φαρμακοποιός- Ασθενής) προς την κατεύθυνση της συμμαχίας.Read more
Τι μπορεί να προσφέρει η Ψυχολογία σε εμένα;
24 Αυγούστου 2014Θέματα ψυχολογίας,Άρθραψυχολογία
Πιστεύετε ότι η Ψυχολογία είναι μόνο για τους σπουδαστές, τους πανεπιστημιακούς, τους θεραπευτές και τους "ασθενείς"; Ξανασκεφτείτε το!
Η Ψυχολογία μπορεί να έχει σημαντικές εφαρμογές στην καθημερινή ζωή. Η Ψυχολογία μπορεί να μας βοηθήσει να βρούμε κίνητρα ή να παραμείνουμε κινητοποιημένοι σε σχέση με τους στόχους που έχουμε θέσει στην ζωή μας.
Η Ψυχολογία μπορεί να μας βοηθήσει να βελτιώσουμε την ηγεσία μας μέσα από συμβουλές όπως οι ακόλουθες:
- Εφαρμόστε σαφή καθοδήγηση, αλλά επιτρέψτε στα μέλη της ομάδας να εκφράζουν ελεύθερα τις απόψεις τους.
- Συζητήστε με τα μέλη της ομάδας τις ενδεχόμενες λύσεις ενός προβλήματος, χρησιμοποιήστε τον καταιγισμό ιδεών (brain storming) σε μια προσπάθεια να προστεθούν πληροφορίες γύρω από ένα πρόβλημα.
- Εστιάστε στις ενδεχόμενες λύσεις και μην λησμονείτε να επιβραβεύετε άμεσα την καινοτομία.
Η Ψυχολογία μπορεί να μας βοηθήσει να επικοινωνούμε καλύτερα. Η σύγχρονη έρευνα έχει δείξει πως η επικοινωνία είναι πολύ περισσότερα από την ομιλία και την γραφή. Το μεγαλύτερο (και πιο ουσιαστικό) κομμάτι της ανθρώπινης επικοινωνίας είναι το μη λεκτικό:
- Χρησιμοποιήστε την βλεμματική επαφή στην επικοινωνία σας.
- Εστιάστε στη μη λεκτικό κομμάτι της επικοινωνίας του συνομιλητή σας (εκφράσεις προσώπου, στάση του σώματος κλπ).
- Χρησιμοποιήστε τον τόνο της φωνής σας για να ενισχύσετε το λεκτικό σας μήνυμα.
Η Ψυχολογία μπορεί να μας βοηθήσει να καταλαβαίνουμε καλύτερα τα δικά μας συναισθήματα και τα συναισθήματα των άλλων. Η θεωρία της συναισθηματικής νοημοσύνης (Coleman, 1995), προσφέρει τους τρόπους που μπορούμε να επιτύχουμε κάτι τέτοιο:
- Aναγνωρίστε και καταγράψτε τα συναισθήματα που συνοδεύουν τις καταστάσεις στη ζωή σας.
- Ονοματίστε τα συναισθήματα και βαθμολογήστε τα σε μια κλίμακα (0-10).
- Προσπαθήστε να δείτε μια κατάσταση μέσα από τα μάτια του άλλου.
- Να θυμάστε πως τα συναισθήματα και οι σκέψεις είναι προσωπικές και φευγαλέες ανακατασκευές της εσωτερικής μας πραγματικότητας και δεν είναι η πραγματικότητα ή ίδια.
Photo: Beautiful Day by CedZ
Tο άρθρο αποτελεί μια διασκευή του σχετικού άρθρου στο about.com psychology
Οικοσυστημική προσέγγιση
24 Αυγούστου 2014Θέματα ψυχολογίας,Συστημική θεραπείαΆρθρα,ψυχολογία,Οικοσυστημική προσέγγιση
Θα πρέπει να μελετήσουμε καλύτερα τις μεταβλητές του περιβάλλοντος που μπορεί να εξηγούν ή να συμβάλλουν στην εμφάνιση προβληματικών συμπεριφορών, όπως η επιθετικότητα και η βία (Durant, 1995; Molnar & Lindquist, 1989).
Οι Apter και Conoley (1984) υποστηρίζουν ότι η προβληματική συμπεριφορά δεν πρέπει να εκλαμβάνεται ως «ασθένεια» που «κατοικεί» μέσα στο σώμα του παιδιού, αλλά ως δυσαρμονία του συστήματος (Ματσόπουλος, 2009).
Ο Durant (1995) υιοθετεί την οικοσυστημική προσέγγιση, η οποία βασίζεται στις εξής παραδοχές:
Η προβληματική συμπεριφορά κατανοείται καλύτερα μέσα σε ένα πλαίσιο αλληλεπιδράσεων που συντηρούν αυτή την προβληματική συμπεριφορά. Αυτό συμβαίνει χωρίς οι εμπλεκόμενοι (π.χ. εκπαιδευτικοί) να το συνειδητοποιούν. Ενθαρρύνουν δηλαδή οι εκπαιδευτικοί ή οι γονείς την προβληματική συμπεριφορά των μαθητών με κάποιες από τις δικές τους συμπεριφορές (π.χ. απειλές, προσβολές προς τους μαθητές κλπ).
Η προβληματική συμπεριφορά συνήθως συνεχίζει να υφίσταται γιατί οι γονείς ή/και οι εκπαιδευτικοί συνεχίζουν να αντιδρούν με τον ίδιο τρόπο απέναντι στην προβληματική συμπεριφορά, και χωρίς να το επιδιώκουν, συμβάλλουν στη διατήρηση του προβλήματος.
Μια αλλαγή στην προβληματική συμπεριφορά μπορεί να οδηγήσει και σε άλλες αλλαγές και μακροχρόνιες θετικές επιπτώσεις σε πολλές πλευρές της συμπεριφοράς του μαθητή.