Εθισμοί και εφηβεία: Λεπτές ισορροπίες πάνω απ’ το κενό

«Το κενό είναι βάραθρο μέσα σου, έτοιμο να σε καταπιεί, άλλοι το καλύπτουν με την Τέχνη, άλλοι με το Θεό, άλλοι με τη γνώση. Εγώ το καλύπτω με τα ναρκωτικά»

Η εξάρτηση είναι ο τρόπος που ο έφηβος έχει επιλέξει για να αντιμετωπίζει   τα προβλήματα του.

Χωρίς τα ναρκωτικά-τον υπολογιστή- τον τζόγο  νοιώθει ένα κενό ένα εσωτερικό κενό «Το κενό είναι βάραθρο μέσα σου, έτοιμο να σε καταπιεί, άλλοι το καλύπτουν με την τέχνη, άλλοι με το θεό, άλλοι με τη γνώση. Εγώ το καλύπτω με τα ναρκωτικά» Μπορεί να φαντάζει παράδοξο αλλά ο εθισμένος βρίσκει την (ψευδαίσθηση) της  ασφάλειας  και της ζεστασιάς στη συμπεριφορά του.
Tι είναι όμως αυτό το κενό;

Η Θεωρία του δεσμού (Bolby, 1964)

Ο όρος « Δεσμός » χρησιμοποιείται για να αποδώσει στην ελληνική γλώσσα τον αγγλικό όρο « attachment », ο οποίος καθιερώθηκε στην εξελικτική ψυχολογία από τον Άγγλο ψυχίατρο John Bowlby (1958), για να περιγράψει το δυνατό συναισθηματικό δεσμό που αναπτύσσεται μεταξύ του βρέφους και της μητέρας του ή και άλλων ατόμων κατά την διάρκεια των 2 πρώτων ετών της ζωής του (Ainsworth, 1978). Το είδος της φροντίδας και των συναισθηματικών ανταλλαγών που αναπτύσσονται στα πλαίσια αυτής της αλληλεπίδρασης καθορίζει σε μεγάλο βαθμό την ποιότητα και τη λειτουργικότητα του δεσμού. Τα βρέφη που μεγαλώνουν σε περιβάλλον όπου τα σημαντικά πρόσωπα δείχνουν ευαισθησία, κατανοούν αποτελεσματικά τις ανάγκες τους και αντιδρούν γρήγορα και με θετικά συναισθήματα σε αυτές, αναπτύσσουν συνήθως ασφαλή δεσμό. Ο δεσμός της μητέρας (και των σημαντικών άλλων) με το παιδί δημιουργεί την ασφαλή βάση πάνω στην οποία το παιδί και αργότερα ο ενήλικας θα μπορεί να “επιστρέψει” για να αισθανθεί ασφάλεια και σιγουριά απέναντι στις αποστερήσεις και τις ματαιώσεις του περιβάλλοντος. Όταν ο δεσμός αυτός δεν δημιουργήθηκε ποτέ η καταστράφηκε λόγω παιδικών τραυμάτων τότε το άτομο δεν βρίσκει εύκολα σημείο αναφοράς και μένει με την μόνιμη αίσθηση συναισθηματικού κενού

Τι προσφέρουν οι εθισμοί;

Ο Peele (1991) εξήγησε την ψυχολογική σύνδεση με τον εθισμό, ως  κάτι που “Σας δίνει συναισθηματική  και αισθησιακή  ευχαρίστηση  που δεν είστε σε θέση να πάρετε με άλλους τρόπους».
Μπορεί να εμποδίσει την αίσθηση του πόνου, την αβεβαιότητα, ή την δυσφορία.
Μπορεί να δημιουργήσει διασπαστικές αισθήσεις που εστιάζουν και απορροφούν την προσοχή. Μπορεί να επιτρέψει σε ένα πρόσωπο να ξεχνά  ή να αισθάνεται «εντάξει» για κάποια ανυπέρβλητα προβλήματα.
Μπορεί να παρέχει μια τεχνητή, προσωρινή αίσθηση ασφάλειας ή ηρεμίας, αυτοεκτίμησης ή επίτευξης, εξουσίας και ελέγχου, οικειότητας και αίσθησης του ανήκειν.

Τα παραπάνω  θετικά συναισθήματα λειτουργούν ως ενισχυτές (reinforces)  της εθιστικής συμπεριφοράς και όσο μια συμπεριφορά ανταμείβεται τόσο πιο πιθανό είναι να επαναληφθεί.

Όφελος και κόστος των εξαρτήσεων

Οι γονείς, οι εκπαιδευτικοί αλλά ορισμένες φορές ακόμη και οι ειδικοί τονίζουν μονομερώς το κόστος που πληρώνει ο εξάρτημένος έφηβος. Ο εξαρτημένος έφηβος έχει και σημαντικό όφελος από την χρήση. Η ανακούφιση από τα άγχη, η συντροφικότητα και η αίσθηση του ανήκειν, η τιμωρία σε γονείς και ευρύτερα συστήματα εξουσίας, η ηδονή και η ευχαρίστηση του «ταξιδιού»,  αποδεικνύονται ισχυροί παράγοντες διατήρησης  που κρατούν τον χρήστη δέσμιο και αποτρέπουν την αλλαγή.
Απώτερος σκοπός είναι η ανάδειξη της διαφοράς μεταξύ του πραγματικού εαυτού (της κατάστασης δηλαδή που ζεί ο έφηβος) και του  ιδανικού εαυτού (αυτού που θα ήθελε να ήταν). Ο ιδανικός εαυτός  συνδέεται με τις αξίες και την αυτοεκτίμηση.

Για να βοηθήσουμε πρέπει πρώτα να κατανοήσουμε

Η αναγνώριση όμως του οφέλους της χρήσης (κάτι  το οποίο δεν είναι πάντοτε συνειδητό)  αποδεικνύεται πολύτιμη γιατί αναδεικνύει το μέγεθος της αμφισημίας, αλλά και γιατί ερμηνεύει την δυσκολία της αλλαγής ενώ ταυτόχρονα προκαλεί την κινητοποίηση (motivation) του εξαρτημένου εφήβου προς την κατεύθυνση της αλλαγής.

Συμβουλές για γονείς

Ποιοτικές σχέσεις με τα παιδιά.
Οικογενειακό περιβάλλον αποδοχής και επικύρωσης των συναισθημάτων.
Αυξημένες κοινές δραστηριότητες.
Ενσυναισθητική κατανόηση.
Ανοικτή επικοινωνία, αποφυγή τριγωνοποίησης.
Σταθεροί οικογενειακοί ρόλοι.
Σταθερότητα πλαισίου, όρια στη συμπεριφορά.
Γονική επιτήρηση.

Για τους εθισμούς 

Μιλήστε χωρίς φόβο στα παιδιά σας για τις εθιστικές ουσίες (πριν  το  κάνουν οι έμποροι).
Μάθετε να ακούτε.
Μην παίρνετε θέση κατήγορου, αποφύγετε την εκδραμάτιση.
Βοηθήστε το παιδί σας να αναπτύξει αξίες,  γίνετε εσείς το θετικό  του πρότυπο.

“Τα παιδιά δεν κάνουν ότι τους λέμε, κάνουν αυτό που βλέπουν να κάνουμε”.

                                         Ν. Σιδερής

Εξελίξεις στην αντιμετώπιση των εθισμών

Απομυθοποίηση μέσα από την τεκμηριωμένη ενημέρωση  (evidence based).
Στοχευόμενες πολιτικές πρόληψης.
Ανάδειξη της αμφιθυμίας του χρήστη.
Τα υπέρ  της  χρήσης  Vs Τα κατά της χρήσης


Σκοπός είναι η κινητοποίηση για αλλαγή (motivation) μέσα από το μήνυμα ότι:

ΤΟ ΚΟΣΤΟΣ ΠΟΥ ΠΛΗΡΩΝΕΙ ΚΑΠΟΙΟΣ ΑΠΟ ΤΗΝ ΕΞΑΡΤΗΣΗ ΕΙΝΑΙ ΑΣΥΓΚΡΙΤΑ ΥΨΗΛΟΤΕΡΟ ΑΠΟ ΤΑ ΟΠΟΙΑ ΟΦΕΛΗ

 
View more articles
  • woman wearing gray long sleeved shirt and black black bottoms outfit sitting on gray wooden picnic table facing towards calm body of water at daytime

    Νευροβιολογία των διατροφικών διαταραχών

    Παρότι το περιβάλλον παίζει σίγουρα σημαντικό ρόλο στην σχηματοποίηση των συμπεριφορών,  υπάρχουν πλέον στοιχεία που δείχνουν ότι οι διατροφικές διαταραχές ξεκινούν στον εγκέφαλο.

  • Η νευρο-πλαστικότητα της τραυματικής μνήμης

    Οι μνήμες κατά την διάρκεια της ανάκτησης είναι επιρρεπείς σε αλλαγές και επομένως κάθε μελλοντική ανάκτηση χρησιμοποιεί τις τροποποιημένες πληροφορίες.

  • Αναπτυξιακό τραύμα και διατροφικές διαταραχές

    Πλήθος ερευνών έχουν τεκμηριώσει τις τραυματικές ιστορίες των ανθρώπων που πάσχουν από διατροφικές διαταραχές (Dalle Grave, Rigmonti, Todisco & Oliosi, 1996; Reyes-Rodriguez et al., 2011), με την σεξουαλική κακοποίηση της παιδικής ηλικίας childhood sexual abuse (CSA) να είναι το συνηθέστερο τραύμα (De Groot & Rodin, 1999; Wonderlich et al., 2001). Ο Brewerton (2007) συνοψίζει τα […]

  • family of four walking at the street

    Συστημική θεραπεία

    Τι είναι η συστημική θεραπεία Σύστημα Σύστημα είναι ένα σύνολο από μονάδες που αλληλεπιδρούν και αποτελούν τα συστατικά μέρη μιας συνολικής διάταξης ή οργάνωσης. Ο Ludwig von Bertalanffy, πατέρας της Γενικής θεωρίας των Συστημάτων ορίζει τα συστήματα ως συμπλέγματα στοιχείων που βρίσκονται σε αλληλεπίδραση. Aνθρώπινο σύστημα (πχ μια οικογένεια), είναι ένα σύνολο δύο ή περισσοτέρων προσώπων […]

  • woman laying on stairway grayscale photo

    Μια σημείωση για την οριακή διαταραχή της προσωπικότητας

    Η οριακή διαταραχή είναι κατά βάση η φυσιολογική απάντηση του νευρικού σύστήματος σε μάλλον “αφύσικες” καταστάσεις της παιδικής ηλικίας. Η επανοργάνωση του νευρικού συστήματος εξαιτίας των τραυματικών ή αποστερητικών εμπειριών προκαλεί μια σωρεία νευροβιολογικών αλλαγών που επηρεάζουν τον τρόπο σκέψης, συναίσθησης και συμπεριφορίκης δράσης του εγκεφάλου ( brain survival mode ). Το συγκεκριμένο νευρολογικό πρότυπο […]

  • woman in purple shirt covering her face with her hand

    Η επίδραση του τοξικού στρες στον αναπτυσσόμενο εγκέφαλο (video)

    Ενώ οι μετριοπαθείς, βραχύβιες αντιδράσεις στρες στον οργανισμό μπορούν να προωθήσουν την ανάπτυξη, το τοξικό στρες ελλείψει της προστατευτικής στήριξης των ενηλίκων προκαλεί μια ισχυρή, ανελαστική ενεργοποίηση του συστήματος διαχείρισης του άγχους του σώματος.

  • film photography of aman and buildings

    Τι είναι η συναισθηματική νοημοσύνη

    Η συναισθηματική νοημοσύνη (Εmotional Ιnteligence) αναφέρεται στην ικανότητα αντίληψης, ελέγχου και αξιολόγησης των συναισθημάτων. Ορισμένοι ερευνητές θεωρούν πως η (ΕΙ) αποτελεί αντικείμενο μάθησης (άρα και βελτίωσης), ενώ άλλοι την αντιμετωπίζουν ως ενδογενές χαρακτηριστικό του ατόμου

  • pink clouds

    Πόσο ελεύθερη είναι η «Ελεύθερη Βούληση»;

    The Live Brain Show S2E1 – Πόσο ελεύθερη είναι η «Ελεύθερη Βούληση»;