Διαδικτυακή Συνάντηση "Καλλιεργώντας Ψυχική Ανθεκτικότητα σε συνθήκες αβεβαιότητας"
25 Απριλίου 2020Θέματα ψυχολογίας,Άρθρα,Συνεντεύξεις,Covid-19Psychologynow.gr,Ψυχική ανθεκτικότητα
Facebook Live το Σάββατο 25 Απριλίου 19.00-20.00.
Συζητούν οι Ψυχολόγοι:
- Χάρης Πίσχος, Ψυχολόγος MSc-PhD(c), Yπαρξιακός Συστημικός Ψυχοθεραπευτής
- Κωνσταντίνος Μπλέτσος, Ψυχολόγος MSc-BA, Συστημικός Ψυχοθεραπευτής
Πόσο ελεύθερη είναι η «Ελεύθερη Βούληση»;
20 Απριλίου 2020Θέματα ψυχολογίας,ΆρθραΝευροψυχολογία,Συνείδηση
The Live Brain Show S2E1 - Πόσο ελεύθερη είναι η «Ελεύθερη Βούληση»;
Το show παρουσιάζουν: Κωνσταντίνος Τσάμης και Στέφανος Μπέλλος Σχόλια: Δημήτριος Πέσχος
Προσκεκλημένος ομιλητής: Γιώργος Παξινός
Ψυχοκοινωνικές πτυχές της πανδημίας Covid-19
17 Απριλίου 2020Θέματα ψυχολογίας,Άρθρα,Covid-19Covid-19
Copyright note: Τα πνευματικά δικαιώματα ανήκουν στους αξιότιμους συγγραφείς και παρουσιάζονται αναλυτικά στα εμφανιζόμενα έργα. Η παρουσίαση εδώ γίνεται καθαρά για εκπαιδευτικούς λόγους στα πλαίσια της αντιμετώπισης της πανδημίας Covid-19.
Πρώτες βοήθειες ψυχικής υγείας
17 Απριλίου 2020Θέματα ψυχολογίας,Άρθρα,Covid-19Πρώτες βοήθειες ψυχικής υγείας,Covid-19
Copyright note: Τα πνευματικά δικαιώματα ανήκουν στους αξιότιμους συγγραφείς και παρουσιάζονται αναλυτικά στα εμφανιζόμενα έργα. Η παρουσίαση εδώ γίνεται καθαρά για εκπαιδευτικούς λόγους στα πλαίσια της αντιμετώπισης της πανδημίας Covid-19.
Ναρκωτικά και εγκέφαλος
16 Απριλίου 2020Θέματα ψυχολογίας,ΆρθραΝαρκωτικά
Σειρά Γαλλικής παραγωγής (ARTE France) του 2005 με θέμα: Ναρκωτικά και εγκέφαλος - Drogues et Cerveau
https://youtu.be/lEIlQp-_psk
Αλήθεια ξέρεις;
6 Απριλίου 2020Θέματα ψυχολογίας,Εκπαιδευτικό υλικό,Άρθρα,Ομιλίες σε συνέδριαΔιατροφικές διαταραχές,Ομιλίες
Hμερίδα: «Αλήθεια, ξέρεις;», υπό την αιγίδα της Περιφέρειας Στερεάς Ελλάδας (ΠΕ Φθιώτιδας) και του Ιατρικού Συλλόγου Φθιώτιδας .
Εισήγηση με θέμα "Αλήθεια, ξέρετε τι συμβαίνει κατά τη διάρκεια της θεραπείας;"
Λαμία 7/12/2019
Ψυχό-φάρμακα
4 Απριλίου 2020Θέματα ψυχολογίας,Άρθρα
Παρακολουθώ τις τελευταίες μέρες έκθαμβος την ευκολία με την οποία συνάδελφοι μου ψυχολόγοι και ψυχίατροι / θεραπευτές περιδιαβαίνουν τα κανάλια συνεντευξιαζόμενοι προσφέροντας εύκολες και αδούλευτες λύσεις, αναπλαισιώνοντας άκαιρα μια πολύπλοκη και αβέβαια κατάσταση, προσφέροντας αφειδώς την εμπειρογνωμοσύνη του "ειδικού" στα αχόρταγα αυτιά όσων χρειάζονται μια "συμβουλή", ένα μαγικό χάπι για να αντέξουν το άγχος και την αβεβαιότητα της πρωτόγνωρης συγκυρίας που ζούμε.
Κανένας τους δεν μιλάει με ειλικρίνεια για την άγνοια του, κανένας δεν αναφέρεται στο οφθαλμοφανές!
Δεν ξέρουμε τίποτα, όλοι μαζί βιώνουμε μια εντελώς πρωτόγνωρη συνθήκη. Μαθαίνουμε φυσικά όσο περνάει ο χρόνος και οι επιπτώσεις της πανδημίας (άρα και η γνώση μας) συσσωρεύονται. Μη εποικοδομητική κατά την άποψη μου στάση που προέρχεται από μια επιδερμική αναπαραγωγή των πορισμάτων της "θετικής" ψυχολογίας, ενός κυρίαρχου τα τελευταία χρόνια επιστημονικού μοντέλου κατανόησης της ανθρώπινης εμπειρίας που δίνει μικρή σημασία στο πλαίσιο που δημιουργούνται τα ατομικά - ψυχολογικά φαινόμενα. Άλλα το πλαίσιο αποσαφηνίζει και νοηματοδοτεί τις συμπεριφορές. Και η παγκόσμια κρίση εξαιτίας του Covid-19 κινδυνεύει να γίνει από μια ευκαιρία αλληλεγγύης και αναστοχασμού μια αφορμή για ακόμη μεγαλύτερη ατομικοποίηση, αποσύνδεση και απόσταση (φυσική και κοινωνική). Ακόμη κι ο περιβόητος χρόνος "μαζί" δεν συναινεί αναγκαστικά προς μια νέα οικογενειακή συνθήκη συνύπαρξης στο βαθμό που οι καθημερινές συνήθειες δύσκολα μεταβάλλονται και περισσότερο προσαρμόζονται στις συνθήκες της καραντίνας .
Η στέρηση της ελευθερίας όταν δεν είναι εθελουσία είναι μια μορφή απώλειας μια μορφή θλίψης και πένθους.
Επίσης απώλειες θα προκύψουν απ' τις οικονομικές συνέπειες της πανδημίας. Επί του παρόντος είμαστε,κάπου μεταξύ της φάσης άρνησης και θυμού, των σταδίων του πένθους. Κλινικά ίσως δεν παρατηρούμε τίποτα το ιδιαίτερο (ακόμη) και η συσσωρευμένη εμπειρία και η έρευνα του παρελθόντος για τις κρίσεις μας βοηθά να καταλάβουμε την (βραχεία) αλλά ευεργετική δράση του συμπαθητικού νευρικού συστήματος στην ψυχική ανθεκτικότητα και επομένως μας βοηθάει να κάνουμε λογικές αναγωγές και γόνιμες υποθέσεις για το τι μέλει γενέσθαι.
Είμαστε στην μέση ενός πολέμου. Πολεμάμε! Αυτό στην παρούσα φάση είναι αρκετό για την ψυχική μας τόνωση. Είμαστε πολεμιστές, αυτό μπορούμε, αυτό κάνουμε!
Ιδιαίτερα οι άνθρωποι που βρίσκονται αποκλεισμένοι σε σπίτια οδύνης, βίας και κακοποίησης μονάχοι με τα φαντάσματα και τις σκιές του παρελθόντος με τις στερήσεις του παρόντος και τις ανασφάλειες του μέλλοντος.Όσο για τους ειδικούς της ψυχής θα είμαστε στο επόμενο ανάχωμα της "άμυνας" όταν οι Παθολόγοι/Πνευμονολόγοι και οι Νοσηλευτές/τριες ολοκληρώσουν την δουλειά τους. Υ.Γ Για όσους πραγματικά ενδιαφέρονται για τις ψυχολογικές πρώτες βοήθειες μπορούν να πάρουν ενδιαφέρουσες ιδέες απ τη ιστοσελίδα του W.H.Ohttps://apps.who.int/iris/bitstream/handle/10665/102380/9789241548618_eng.pdf;jsessionid=DA8077A6D922D5497FB501BAE381478C?sequence=1
Η επίδραση του τοξικού στρες στον αναπτυσσόμενο εγκέφαλο (video)
Sticky26 Μαρτίου 2020Θέματα ψυχολογίας,Άρθρα,Πολυμέσα,ΤραύμαΑναπτυξιακή ψυχολογία,Τραύμα
Η βασική αρχιτεκτονική του εγκεφάλου κατασκευάζεται μέσα από μια διαδικασία που αρχίζει νωρίς στη ζωή και συνεχίζει στην ενηλικίωση. Τα απλούστερα νευρωνικά κυκλώματα σχηματίζονται πρώτα ενώ τα πιο σύνθετα κυκλώματα του εγκεφάλου αναπτύσσονται αργότερα βασιζόμενα στα αρχικά απλοϊκά νευρωνικά κυκλώματα.
Τα γονίδια παρέχουν το βασικό σχέδιο για την εγκεφαλική οργάνωση, αλλά οι εμπειρίες επηρεάζουν τον τρόπο με τον οποίο εκφράζονται τα γονίδια. Μαζί, γονίδια και περιβάλλον συν- διαμορφώνουν την ποιότητα της αρχιτεκτονικής του εγκεφάλου και δημιουργούν ένα ανθεκτικό ή αντίθετα εύθραυστο θεμέλιο για όλη τη μάθηση, την υγεία και τη συμπεριφορά που ακολουθεί.
Η πλαστικότητα, η ικανότητα δηλαδή του εγκεφάλου να αναδιοργανώνεται και να προσαρμόζεται, είναι μεγαλύτερη κατά τα πρώτα χρόνια της ζωής και βαίνει σταδιακά μειούμενη με την πάροδο του χρόνου.
Μία από τις πιο σημαντικές εμπειρίες στη διαμόρφωση της αρχιτεκτονικής του αναπτυσσόμενου εγκεφάλου είναι η αλληλεπίδραση "Υπηρέτησε και επίστρεψε" (Serve and return) μεταξύ παιδιών και σημαντικών ενηλίκων στη ζωή τους. Τα μικρά παιδιά φθάνουν φυσικά στην αλληλεπίδραση μέσω των εκφράσεων του προσώπου και των χειρονομιών, ενώ οι ενήλικες αποκρίνονται με το ίδιο είδος φωνητικής και χειρονομίας . Αυτή η "εμπρός και πίσω" διαδικασία είναι θεμελιώδης για την καλωδίωση του εγκεφάλου, ειδικά στα πρώτα χρόνια της ζωής του παιδιού.
Η απόκτηση δεξιοτήτων για την αντιμετώπιση των αντιξοοτήτων της ζωής είναι ένα σημαντικό μέρος της υγιούς ανθρώπινης ανάπτυξης. Ενώ οι μετριοπαθείς, βραχύβιες αντιδράσεις του στρες στον οργανισμό μπορούν να προωθήσουν την ανάπτυξη, το τοξικό στρες ελλείψει της προστατευτικής στήριξης των ενηλίκων προκαλεί μια ισχυρή, ανελαστική ενεργοποίηση του συστήματος διαχείρισης του άγχους του σώματος.
Χωρίς τη φροντίδα των ενηλίκων το αμείλικτο άγχος που προκαλείται από την ακραία φτώχεια, την παραμέληση, την κακοποίηση ή τη σοβαρή κατάθλιψη της μητέρας μπορεί να αποδυναμώσει την αρχιτεκτονική του αναπτυσσόμενου εγκεφάλου, με μακροπρόθεσμες συνέπειες για τη μάθηση, τη συμπεριφορά και τη σωματική και ψυχική υγεία.
© These videos are from Three Core Concepts in Early Development, a three-part video series from the Center and the National Scientific Council on the Developing Child.