Έχετε ποτέ σας σκεφτεί ποιος υπήρξε για σας ο σημαντικός σας πρόγονος;
Ήταν ο παππούς ή η γιαγιά σας, αυτός/ αυτή του οποίου το όνομα φέρεται;
Τι υπήρξε ο άνθρωπος αυτός για εσάς;
Τον γνωρίσατε άραγε καλά, μεγαλώσατε μήπως μαζί του;
Υπήρξε το άτομο που σας συντρόφευε στα πρώτα σας σχολικά βήματα;
Υπήρξε το άτομο που σας διάβαζε παραμύθια τις κρύες χειμωνιάτικες βραδιές;
Υπήρξε το άτομο που σκότωνε τους δράκους που στοίχειωναν τα παιδικά σας όνειρα;
Θα σκεφτείτε-και λογικά- πως είναι προφανής η απάντηση…
Όμως η ιστορία μας δεν είναι μοναδική, δεν γράφεται μονάχα από όσα ειπώθηκαν αλλά κι από όσα δεν έχουν ποτές ειπωθεί- δεν γράφεται μονάχα από όσα έγιναν αλλά και από όσα θα μπορούσαν να είχαν συμβεί. Δεν είναι μονάχα η ζωή και η παρουσία που γράφει στην οικογενειακή μοίρα αλλά και ο θάνατος, η απουσία. Δεν κρύβεται η ουσία μονάχα σε όσα γνωρίσαμε αλλά -και κυρίως- σε όσα περάσαν σαν σκιές στις σελίδες του οικογενειακού μύθου.
Δεν είναι μόνο η μνήμη σημαντική. Να θυμάστε, εξίσου σημαντική είναι και η λήθη…
Να είστε λοιπών περίεργοι στις κενές σελίδες των οικογενειακών άλμπουμ, στις σκισμένες σελίδες των ημερολογίων, στις μισές διηγήσεις, στα καμένα ληξιαρχεία του πολέμου, στα κομπιάσματα και την αμηχανία στα πρόσωπα των μεγαλυτέρων, στα απαγορευμένα ονόματα, στις μέρες που έχουν σβηστεί απ το οικογενειακό ημερολόγιο…
Να είστε περίεργοι, αν θέλετε να μάθετε ποιοι στ’ αλήθεια γίνατε….